by 
Tasarım ve geliştirme
Tarafından ispat uçuşlar sonrasında Birleşmiş Havayolları arasında DC-4E 52 koltuklu uçağı ekonomik olarak işletmek için çok büyüktü ve ortağı havayolları o anlaşıldı tasarımına gerekli değişikliklerin uzun bir liste önerilir. Douglas yeni gereksinimi aldı ve daha basit bir basınçlandırılmamış gövdesi, R-2000 Twin Wasp motorları ve tek bir kanatçık ve dümen ile yeni bir tasarım, DC-4A üretti. Her iki tasarım da , önceki 2 motorlu DC-3'ün aksine üç tekerlekli iniş takımını içeriyordu .
Amerika Birleşik Devletleri'nin II. Dünya Savaşı'na girmesiyle, Aralık 1941'de Savaş Departmanı, havayolları için provizyon emirlerini devraldı ve C-54 Skymaster adıyla Birleşik Devletler Ordusu Hava Kuvvetleri'ne tahsis etti . İlk C-54 14 Şubat 1942 tarihinde Clover Field (Şimdiki Santa Monica Havaalanı) ilk uçuşunu gerçekleştirdi.
Askeri gereksinimleri karşılamak için ilk üretim uçağının ana kabininde yolcu koltuklarını 26'ya düşüren dört ek yardımcı yakıt tankı vardı. Aşağıdaki uçak grubu C-54A olarak adlandırıldı ve daha güçlü bir zemin, bir vinçli kargo kapısı ve vinç. İlk C-54A Şubat 1943'te teslim edildi. Mart 1944'te C-54B'nin piyasaya sürülmesiyle, dış kanatlar, iki kabin tankının çıkarılmasına izin veren entegre yakıt tanklarını tutacak şekilde değiştirildi; bu 49 koltuğun (veya 16 gericinin) takılmasına izin verdi. C-54C, Başkanlık kullanımı için bir melezdi, dört kabin yakıt deposuna sahip bir C-54A gövdeye ve maksimum menzile ulaşmak için dahili tanklara sahip C-54B kanatlarına sahipti.En yaygın varyant Ağustos 1944'te hizmete giren C-54D, daha güçlü R-2000-11 motorlara sahip bir C-54B idi. C-54E ile son iki kabin yakıt tankı daha fazla yüke veya 44 yolcu koltuğuna izin veren kanatlara taşındı.
1942 ve Ocak 1946 arasında Birleşik Devletler ordusu için toplam 1.163 C-54 / R5D inşa edildi; diğer 79 DC-4s savaş sonrası inşa edildi. Kanada savaş sonrası Canadair North Star olarak% 40 daha hızlı uçmak için donatılmış bir varyant inşa edildi .
İşlem geçmişi
DC-4 / C-54 popüler ve güvenilir bir tip olduğunu kanıtladı, 1245 Mayıs 1942 ile Ağustos 1947 arasında, savaş sonrası 79 DC-4s de dahil olmak üzere inşa edildi. Çeşitli 2014 Bir akım operatörün olarak hizmette kalmasını olan Buffalo Airways ait Yellowknife, Kuzeybatı Toprakları .
Douglas savaş sırasında barış geri döndüğünde havayolu kullanımına dönüş hazırlığında bu tip geliştirmeye devam etti. Tipin satış beklentileri, 500 savaş zamanı eski askeri C-54'ler ve R5D'ler sivil pazara geldiğinde etkilendi ve birçoğu Douglas tarafından DC-4 standardına dönüştürüldü. DC-4s, Great Lakes Airlines , North American Airlines , Universal Airlines ve Transocean Airlines gibi charter havayollarının gözdesi oldu . 1950'lerde Transocean ( Oakland , California ) en büyük sivil C-54 / DC-4 operatörü oldu.
Douglas, Ocak 1946 ile 9 Ağustos 1947 arasında 79 yeni yapım DC-4s üretti ve son örnek South African Airways'e teslim edildi (8). Basınçlandırma bir seçenektir, ancak tüm sivil DC-4s (ve C-54'ler) basınçsız olarak yapılmıştır.
Berlin Airlift'te toplam 330 DC-4s ve C-54 kullanıldı, bu da onları en çok kullanılan tipler haline getirdi.
Yeni inşa edilmiş DC-4s satın alıcıları arasında Pan American Airways , National Airlines , Northwest Airlines ve ABD'deki Western Airlines ve KLM Royal Dutch Air Lines, İskandinav Havayolları Sistemi , İspanya Iberia Havayolları, Swissair , Air France , Sabena Belçika Dünya Havayolları , Cubana de Aviación , Avianca , Aerolíneas Argentinas , Aeropostal ait Venezüella (1946) ve Güney Afrika Havayolları yurtdışı. Birçok havayolu Latin Amerika ile Avrupa arasında tarifeli transatlantik uçuşlar başlatmak için yeni yapı DC-4s kullandı. En erken Arasında Aerolíneas Argentinas (1946) idi Aeropostal ait Venezüella (1946), Iberia İspanya (1946) ait Airlines ve Cubana de Aviación (1948).1946–47'de yeni bir DC-4 için temel fiyatlar 140.000- 160.000 £ civarındaydı. 1960 yılında kullanılan DC-4s yaklaşık 80.000 £ için mevcuttu.
Haziran 2020 itibariyle, Güney Afrika'da iki adet operasyonel DC-4 bulunmaktadır . Sahip olduklarım Güney Afrika Havayolları Müzesi Derneği , onlar tarafından işletilen SkyClass Havacılık çarter işlemleri için. Her iki uçak da (ZS-BMH ve ZS-AUB) tarihi Güney Afrika Havayolları üniforması içindedir.
Teknik Özellikler (DC-4-1009)
Genel özellikleri
- Mürettebat: 4
- Kapasite: günlük taşıma: Bagaj ve yük ile 44 kişi; uyuma yeri taşımacılığı: Bagaj ve yük ile 22 kişi
- daha sonra, yüksek yoğunluklu oturmalarda 86'ya kadar
- Uzunluk: 28,60 m (93 ft 10 inç)
- Kanat açıklığı: 35,81 m
- Yükseklik: 8,38 m (27 ft 6 inç)
- Kanat alanı: 1.460 fit kare (136 m 2 )
- Kanat profili : kök: NACA 23016 ; ipucu: NACA 23012
- Boş ağırlık: 19,641 kg (43.300 lb)
- Brüt ağırlık: 28.803 kg (63.500 lb)
- Maksimum kalkış ağırlığı: 33.112 kg
- Yakıt kapasitesi: 2,868 ABD gal (2,388 imp gal; 10,860 l) normal kapasite veya alternatif iç kanat tanklarıyla 3,592 US gal (2,991 imp gal; 13,600 l)
- Motor: 4 × Pratt & Whitney R-2000-2SD13-G İkiz Wasp 14 silindirli hava soğutmalı radyal pistonlu motorlar , her biri kalkış için 1.450 hp (1.080 kW)
- 4.300 m'de 14.000 ft (1100 hp)
- Pervaneler: 3 kanatlı Hamilton Standart Hidromatik, 13 ft 1 inç (3,99 m) çapında sabit hızlı pervaneler
Performans
- Maksimum Sürat: 4.300 m (450.000 / h, 240 kn)
- Seyir hızı: 365 km / s, 197 kn (227 mil / saat) 3.000 m (10,000 ft) güçte% 60 güç
- 6.300 m (20.800 ft) yüksek üfleyicide maksimum seyir hızı 214 kn; 396 km / s
- Menzil: Maks L / D hızının% 10'unda 3.300 mi (5.300 km, 2.900 nmi)
- Vapur menzili: iç kanatlı yakıt hücreleriyle 4.250 mi (6.840 km, 3.690 nmi)
- Kanat yükleme: 50.1 lb / ft kare (245 kg / m 2 maksimum brüt ağırlıkta)
- Güç / kütle : kalkış gücüyle maksimum brüt ağırlıkta 0.0787 hp / lb (0.1294 kW / kg)
Ayrıca Bakınız:
Kaynakça:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder