Sikorsky UH-60

Sikorsky UH-60 Black Hawk, Sikorsky firması tarafından üretilen askeri taşıma ve saldırı helikopteridir.
Amerika Birleşik Devletleri, Arjantin, Avustralya, Avusturya, Bahreyn, Brezilya, Brunei, Çin, Fas, Filipinler, Güney Kore, İsrail, Japonya, Kolombiya, Malezya, Meksika, Mısır, Suudi Arabistan, Tayland ve Türkiye tarafından kullanılmaktadır. Hizmete ilk defa ABD ordusunda 1978 yılında girmiştir.
Sikorsky UH-60 Kara Şahin, birçok görevde kullanılır. 11 tam teçhizatlı askeri veya 1.170 kg yükü taşıyabilir. Ayrıca halatla 4.050 kg yükü çekebilir. Kara Şahinler yangın söndürme, kurtarma ve ambulans olarak da kullanılabilir.
Maliyeti yaklaşık 5.9 milyon amerikan dolarıdır. Maliyet bakımından piyasadaki en pahalı helikopterlerden bir tanesidir.
Helikopterler temel olarak Sikorsky'nin Stratford, Connecticut'da bulunan tesislerinde üretilir. Ayrıca lisanslı olarak Polonya ,Güney Kore Japonya'da da üretilmektedir.

Geliştirilme 
İlk gereksinim

1960'ların sonlarında, Birleşik Devletler Ordusu, UH-1 Iroquois'in yerini alacak bir helikopter için şartlar oluşturmaya başladı ve programı Yardımcı Taktik Nakliye Uçak Sistemi (UTTAS) olarak belirledi. Ordu ayrıca helikopterleri için General Electric T700 olacak yeni, ortak bir türbin motorunun geliştirilmesini de başlattı . Vietnam'daki deneyime dayanarak, Ordu hem UTTAS hem de yeni güç santralinden önemli performans, beka kabiliyeti ve güvenilirlik iyileştirmeleri talep etti. Ordu, Ocak 1972'de UTTAS teklif talebini (RFP) yayınladı. RFP ayrıca hava taşımacılığı gereksinimlerini de içeriyordu. C-130 içindeki nakliye UTTAS kabin yüksekliğini ve uzunluğunu sınırladı.

Gelişmiş güvenilirlik , beka kabiliyeti ve daha düşük kullanım ömrü maliyetleri için UTTAS gereksinimleri , iyileştirilmiş sıcak ve yüksek irtifa performansına sahip çift motor ve modüler tasarım (azaltılmış bakım ayak izi) gibi özelliklerle sonuçlandı ; kuru çalıştırma dişli kutuları ; balistik olarak toleranslı , yedek alt sistemler (hidrolik, elektrik ve uçuş kontrolleri ); çarpışmaya dayanıklı mürettebat ( zırhlı ) ve asker koltukları; çift ​​aşamalı oleo ana iniş takımı ; balistik olarak toleranslı, çarpışmaya dayanıklı ana yapı; daha sessiz, daha sağlam ana vekuyruk rotor sistemleri; ve balistik olarak toleranslı , çarpışmaya dayanıklı bir yakıt sistemi .

Grenada işgali sırasında Port Salinas üzerinde UH-60A Black Hawks , 1983. Çatışma, UH-60'ın ilk kez savaşta kullanıldığını gördü.
İlk YUH-60A'nın 17 Ekim 1974'te uçtuğu dört prototip üretildi. Prototiplerin ABD Ordusuna teslim edilmesinden önce, uçağın tüm testler sırasında güvenli bir şekilde çalıştırılabilmesini sağlamak için Kasım 1975'te bir ön değerlendirme yapıldı. Prototiplerden üçü, rakip Boeing-Vertol tasarımı YUH-61A'ya karşı değerlendirme için Mart 1976'da Orduya teslim edildi ve biri de iç araştırma için Sikorsky tarafından tutuldu. Ordu, Aralık 1976'da üretim için UH-60'ı seçti. UH-60A'nın Orduya teslimi Ekim 1978'de başladı ve helikopter, Haziran 1979'da hizmete girdi.

Yükseltmeler ve varyasyonlar

Hizmete girdikten sonra helikopter, mayın döşeme ve tıbbi tahliye dahil olmak üzere yeni görevler ve roller için değiştirildi. Elektronik savaş yürütmek için bir EH-60 varyantı geliştirildi ve özel harekat havacılığı, misyonlarını desteklemek için MH-60 varyantını geliştirdi.

Ordu, görev ekipmanlarının eklenmesinden ve diğer değişikliklerden kaynaklanan ağırlık artışları nedeniyle 1987'de iyileştirilmiş UH-60L siparişi verdi. Yeni model, standart tasarım özellikleri olarak UH-60A filosunda yapılan tüm değişiklikleri içeriyordu. UH-60L ayrıca SH-60B Seahawk'tan yükseltilmiş T700-GE-701C motorlar ve geliştirilmiş bir vites kutusu ile daha fazla güç ve kaldırma kapasitesine sahipti . [10] Harici kaldırma kapasitesi 1.000 lb (450 kg) artarak 9.000 lb'ye (4.100 kg) yükseldi. UH-60L, daha güçlü motorlarla daha iyi uçuş kontrolü için SH-60B'nin otomatik uçuş kontrol sistemini (AFCS) de içeriyordu. L modelinin üretimi 1989'da başladı.

Bir sonraki geliştirilmiş varyant olan UH-60M'nin geliştirilmesi, UH-60 tasarımının hizmet ömrünü 2020'lere kadar uzatmak için 2001 yılında onaylandı. UH-60M, yükseltilmiş T700-GE-701D motorları, geliştirilmiş rotor kanatları ve son teknoloji ürünü elektronik enstrümantasyon, uçuş kontrolleri ve uçak navigasyon kontrolünü içerir. ABD Savunma Bakanlığı, yeni varyantın düşük oranlı ilk üretimini onayladıktan sonra, Temmuz 2006'da teslim edilen 22 yeni UH-60M'nin ilki ile  , 2006 yılında üretime başladı . Bir ilk operasyonel değerlendirmeden sonra, Ordu, Aralık 2007'de tam oranlı üretimi ve 1.227 helikopter için beş yıllık bir sözleşmeyi onayladı. Mart 2009'a kadar, 100 UH-60M helikopter Orduya teslim edildi. Kasım 2014'te ABD ordusu, 1.3 milyar dolar değerinde çeşitli H-60 ​​tipi 102 uçak sipariş etti.

Mayıs 2011'deki bir operasyonun ardından , 160. SOAR'ın , Pakistan'ın radarından kaçmasını sağlayan, düşük gözlemlenebilir teknoloji ile modifiye edilmiş UH-60'ın gizli bir versiyonunu kullandığı ortaya çıktı . Operasyon sırasında düşen uçağın geriye kalan tek parçası olan kuyruk kısmının analizi , kuyruk rotorunda ekstra kanatlar ve diğer gürültü azaltma önlemlerini ortaya çıkardı , bu da uçağı geleneksel UH-60'lardan çok daha sessiz hale getirdi. Uçağın, özel yüksek teknolojili malzemeler, sert açılar ve yalnızca gizli jetlerde bulunan düz yüzeyler gibi özellikler içerdiği görüldü. Black Hawk'ın düşük gözlemlenebilir versiyonları 1970'lerin ortalarına kadar incelenmiştir.

Eylül 2012'de Sikorsky, Black Hawk'ın dayanıklılığını ve beka kabiliyetini daha da iyileştirmek için bir Combat Tempered Platform Demonstration (CTPD) sözleşmesi aldı. Şirket, sıfır titreşim sistemi, uyarlanabilir uçuş kontrol yasaları, gelişmiş yangın yönetimi, daha dayanıklı bir ana rotor, tam spektrumlu çarpışmaya dayanıklılık ve hasara dayanıklı uçak gövdesi gibi yeni teknolojiler geliştirecek; sonra onları helikoptere geçirecekler. Black Hawk'taki iyileştirmeler, Gelecek Dikey Kaldırma programı onu değiştirmeye hazır olana kadar devam edecek.

Aralık 2014'te, 101. Hava İndirme Bölümü , Gelişmiş Hız Torbası Sistemi (ESBS) adı verilen yeni ikmal ekipmanını test etmeye başladı. Hızlı ikmal gerektiren sahada sıkışan askerler, UH-60'tan hava atılan eşyalarla dolu çantalara, hız çantalarına bağımlıydı. Bununla birlikte, tüm sistemler, nesnelerin darbelerden korunmasını sağlamak için yapılmamış çantalar ile geçici olarak yapıldı, bu nedenle, havadan atılan öğelerin yarısı yere çarptığında hasar görecekti. 2011'de başlayan ESBS, airdrop ikmal yöntemini standartlaştırmaya ve malzemelerin yüzde 90'ını sağlam tutmaya çalıştı. Sistem, eller serbest yeniden kullanılabilir doğrusal fren ve harcanabilir hız hattı ve çok amaçlı kargo çantası içerir; Torba açıldığında, fren halata sürtünme uygular ve torbayı yastıklı taban üzerinde aşağı doğru yönlendirecek kadar yavaşlatır.Enerjiyi dağıtmak için petek ve köpük kiti. ESBS yalnızca helikopterden düşen malzemeleri daha iyi korumakla kalmaz, aynı zamanda Kara Şahin'in yerden 100 ft (30 m) 10 fitten yüksekte uçmasına izin verirken, 20 deniz mili (23 mph; 37 km / s) hareket ederek maruz kalmayı sınırlar ateşe. Her torba 125–200 lb (57–91 kg) ağırlığında olabilir ve aynı anda altı adede kadar açılabilir, saniyede 40–50 fit (12–15 m / s) düşebilir. Malzemeler daha doğru bir şekilde teslim edilebildiğinden ve sistem otomatik olarak kendi kendine serbest bırakılabildiğinden, ESBS insansız helikopterlerden otonom ikmal yapılmasını sağlayabilir.

Tasarım 

UH-60, dört kanatlı ana ve kuyruk rotorlarına sahiptir ve iki General Electric T700 turboşaft motorla çalıştırılır. Ana rotor tamamen mafsallıdır ve rotor kafasında elastomerik yataklara sahiptir . Kuyruk rotoru eğimlidir ve sert bir kirişe sahiptir. Helikopter, Ordunun bir C-130 Herkül gemisinde taşıma ihtiyacını karşılamak için uzun, düşük profilli bir şekle sahiptir ve bazı parçalara ayrılır.  Ekipmanla birlikte 11 asker taşıyabilir, içten 2.600 pound (1.200 kg) yük kaldırabilir veya sapanla dışarıdan 9.000 pound (4.100 kg) kargo (UH-60L / M için) kaldırabilir.

Black Hawk helikopter serisi, askeri birliklerin taşınması, elektronik harp ve hava medikal tahliyesi dahil olmak üzere çok çeşitli görevleri yerine getirebilir. VH-60N olarak bilinen bir VIP versiyonu, önemli hükümet görevlilerini (örneğin, Kongre, İcra departmanları) , Amerika Birleşik Devletleri Başkanı'nı taşırken helikopterin çağrı işaretiyle birlikte " Marine One " taşımak için kullanılır .  de hava taarruz işlemleri, bu 11 savaş birlikleri veya konumlandırılması, bir 105 mm bir takım taşıyabilir M119 obüs tek asansör 30 mermi mühimmat ile ve dört erkek mürettebat. Black Hawk, Küresel Konumlandırma Sistemi gibi daha fazla beka kabiliyeti ve yeteneği için gelişmiş aviyonik ve elektroniklerle donatılmıştır .

Bir C-17 Globemaster içinde taşınan UH-60(S-70)

UH-60, yakıt tanklarını veya çeşitli silahları taşımak için gövdenin üst kısmında saplama kanatları ile donatılabilir . İlk saplama kanat sistemine Harici Depo Destek Sistemi (ESSS) denir . Toplamda iki 230 US gal (870 L) ve iki 450 US gal (1,700 L) tank taşımak için her kanatta iki direk vardır. [11] Dört yakıt deposu ve ilgili hatlar ve valfler, harici genişletilmiş menzilli yakıt sistemini (ERFS) oluşturur. ABD Ordusu UH-60'larının ESSS'leri, çarpışmaya dayanıklı harici yakıt sistemi (CEFS) konfigürasyonuna dönüştürülerek, eski tankları dört adede kadar toplam 200 ABD gal (760 L) çarpışmaya dayanıklı tanklar ve kendinden sızdırmaz yakıt hatları ile değiştirdi. ESSS ayrıca roketler, füzeler ve silah bölmeleri gibi 10.000 lb (4.500 kg) silah taşıyabilir.  ESSS 1986 yılında hizmete girdi. Ancak, dört yakıt tankının kapı tabancalarının ateş alanını engellediği anlaşıldı; böylece, saplama kanatları üzerinde iki yakıt tankı taşıyan harici tank sistemi (ETS) geliştirildi.

H-60 modellerinin birim maliyeti, teknik özellikler, ekipman ve miktarlardaki farklılıklara bağlı olarak değişir. Örneğin, Ordu'nun UH-60L Black Hawk'un birim maliyeti 5,9 milyon dolarken, Hava Kuvvetleri HH-60G Pave Hawk'un birim maliyeti 10,2 milyon dolar.

Özellikler (UH-60M) 

Genel özellikleri

• Mürettebat: 2 uçuş ekibi + 2 yük ustası / topçu
• Kapasite: 11 asker veya 6 sedye dahil 2,640 lb (1,200 kg) kargo veya harici olarak 9,000 lb (4,100 kg) kargo dahil
• Uzunluk: 64 ft 10 inç (19,76 m)( rotorlar dahil)
• Gövde uzunluğu: 50 ft 1 inç (15,27 m)
• Genişlik: 7 ft 9 inç (2,36 m)
• Yükseklik: 5,13 m (16 ft 10 inç)
• Boş ağırlık: 10.624 lb (4.819 kg)
• Maks. Kalkış ağırlığı: 23.500 lb (10.659 kg)
• Santral: 2 × General Electric T700-GE-701C turboşaft motorlar, her biri 1.890 shp (1.410 kW)
• Ana rotor çapı: 53 ft 8 inç (16,36 m)
• Ana rotor alanı: 2,260 ft kare (210 m 2 )
• Bıçak bölümü: kök: Sikorsky SC2110; ipucu: Sikorsky SSC-A09 

Performans

• Maksimum hız: 159 kn (183 mph, 294 km / s)
• Seyir hızı: 150 kn (170 mph, 280 km / h)
• Asla hızı aşma : 193 kn (222 mph, 357 km / s)
• Savaş menzili: 320 nmi (370 mi, 590 km)
• Feribot menzili: 1.199 nmi (1.380 mil, 2.221 km) ESSS koçan kanatları ve harici tanklarla 
• Servis tavanı: 19.000 ft (5.800 m)
• Tırmanma oranı: 1,315 ft / dak (6,68 m / s) 
• Disk yükleme: 7.19 Ib / ft kare (35.1 kg / m 2 )
• Güç / kütle : 0.192 shp / lb (0.316 kW / kg)

Silahlanma

• Silahlar:
• 2 × 7,62 mm (0,30 inç) M240 makineli tüfek 
• 2 × 7,62 mm (0,30 inç) M134 minigun veya
• 2 × 12,7 mm (0,50 inç) GAU-19 gatling tabancaları
• Hardpoints: 
• ESSS saplama kanatları başına 4, 2, aşağıdakilerin kombinasyonlarını taşıma hükümlerine sahip
• Roketler: 
• 7 tüplü (M260) veya 19 tüplü (M261) bölmede 70 mm (2,75 inç) Hydra 70 güdümsüz  
• Füzeler: 
• 4 kata kadar AGM-114 Hellfire lazer güdümlü havadan yere füze 
• 2x AIM-92 Stinger ısısı arayan havadan havaya füzeler. 
• Hellfire fırlatıcı rayları ayrıca M260 (7 tüp) Hydra bölmeleriyle de donatılabilir. 
• Diğer: 
• 7,62 mm (0,30 inç), 12,7 mm (0,50 inç), 20 mm (0,787 inç) veya 30 mm (1,18 inç) M230 tabanca bölmeleri 
• Bombalar: 
• VOLCANO mayın tarlası dağıtma sistemi ile donatılabilir . 

Ayrıca Bakınız:

• TAI T-70 
• AgustaWestland AW149
• Bell CH-146 Grifon
• Bell UH-1 Iroquois
• Boeing-Vertol YUH-61
• Denel Oryx
• Eurocopter AS532 Cougar
• Harbin Z-20
• KAI Surion
• Mil Mi-8 / Mil Mi-17
• NHIndustries NH90