Mikoyan Gurevich MİG-15 Fagot

Mikoyan-Gurevich MiG-15 ( Rusça : Микоян и Гуревич МиГ-15 ; USAF / Savunma Bakanlığı tanımı : Tip 14 ; NATO rapor adı : Fagot ) bir olan jet avcı uçağı tarafından geliştirilen Mikoyan'dan-Gurevich için Sovyetler Birliği . MiG-15, yüksek transonik hızlar elde etmek için süpürülmüş kanatları birleştiren ilk başarılı jet avcı uçaklarından biriydi . Kore üzerindeki savaşta , düz kanatlı jet gündüz avcılarını geride bıraktıBu, büyük ölçüde kara saldırısı rollerine düşürüldü ve benzer Amerikan süpürme kanatlı North American F-86 Sabre tarafından hızla karşılandı .

Daha gelişmiş rafine zaman MiG-17 bu gibi süpersonik savaşçıları karşı etkili olduğunu kanıtladı zaman, temel tasarım tekrar Batıyı sürpriz olur Republic F-105 Thunderchief ve McDonnell Douglas F-4 Phantom II içinde Vietnam Savaşı 1960'ların.

MiG-15'in en çok üretilen jet uçaklarından biri olduğuna inanılıyor ; 13.000'den fazla üretildi. Lisanslı yabancı üretim, üretim toplamını yaklaşık 18.000'e çıkarmış olabilir. MiG-15, Kore Halk Ordusu Hava Kuvvetleri'nde eğitim uçağı olarak hizmet vermeye devam ediyor .

Tasarım ve geliştirme 
Mikoyan-Gurevich OKB tarafından geliştirilen ilk turbojet savaşçısı , II.Dünya Savaşı'ndan hemen sonraki yıllarda ortaya çıkan Mikoyan-Gurevich MiG-9'du . Bir çift ters mühendislik ürünü Alman BMW 003 motoru kullanıyordu. MiG-9, zayıf, güvenilmez motorlardan ve kontrol sorunlarından muzdarip zahmetli bir tasarımdı. Birinci nesil jet avcı uçağı olarak sınıflandırılan bu araç, piston motorlu avcı uçakları için ortak olan düz stil kanatlarla tasarlanmıştır.

Almanlar, Mayıs 1945'te teslim olduğu sırada 1,130 kilogramdan (11,100 N; 2,500 lbf) fazla itme kuvveti ile turbojetler geliştirememişlerdi, bu da Sovyet savaş sonrası jet uçak tasarımlarının performansını sınırlıyordu. Daha sonraki Rolls-Royce Avon sınıfındaki gelişmiş eksenel kompresör Junkers 012 ve BMW 018 motorlarının teknolojisini miras aldılar ve şu anda mevcut olan İngiliz Rolls-Royce Nene motorundan birkaç yıl önceydi . Sovyet havacılık bakanı Mikhail Khrunichev ve uçak tasarımcısı AS Yakovlev , Başbakan Joseph Stalin'e önerdiSSCB'nin muhafazakar ancak tam gelişmiş Nene motorlarını Rolls-Royce'dan satın alması (Birleşik Krallık İşçi hükümetinin savaş sonrası İngiltere-Rusya dış ilişkilerini iyileştirmek istediği gerçeği nedeniyle uyarılmış), bunları minimum sürede kopyalamak amacıyla . Stalin'in "Hangi aptal bize sırlarını satacak?" Diye cevapladığı söyleniyor.

Ancak, teklife rıza gösterdi ve Mikoyan, motor tasarımcısı Vladimir Klimov ve diğerleri, motorları talep etmek için Birleşik Krallık'a gitti. Stalin'in şaşkınlığına rağmen, İngiliz İşçi Hükümeti ve Ticaret Bakanı Sir Stafford Cripps , Rolls-Royce Nene'yi üretmek için teknik bilgi ve lisans sağlamaya son derece istekliydi. Örnek motorlar satın alındı ​​ve taslaklarla teslim edildi. Değerlendirme ve Rus koşullarına uyarlamanın ardından, beklenmedik teknoloji, MiG-15'e dahil edilecek Klimov RD-45 olarak seri üretime yönelik bir araç haline geldi.

Yeni motordan yararlanmak için Bakanlar Kurulu , Mikoyan-Gurevich OKB'ye bombardıman uçaklarına karşı savunmak için gelişmiş bir yüksek irtifa gündüz önleme aracı için iki prototip üretmesini emretti. Saatte 1.000 kilometre (620 mil / saat) ve 1.200 kilometre (750 mil) bir menzile sahip olacaktı.

MiG'nin OKB-155'teki tasarımcıları, daha önceki MiG-9 jet avcı uçağıyla başladı. Yeni avcı uçağı Klimov'un İngiliz menşeli motorlarını kullandı, kanatları süpürdü ve geriye doğru süpürülmüş bir kuyruğa kadar giden bir egzoz borusu. Alman Me 262 , 18.5 ° kanat taramasıyla donatılmış ilk avcı uçağıydı, ancak yalnızca ağır Junkers Jumo 004 öncü eksenel kompresörlü turbojet motorlarının ağırlık merkezini ayarlamak için tanıtıldı . II.Dünya Savaşı sırasında daha fazla deneyim ve araştırma, daha sonra kanatların süpürülmesinin transonikte daha iyi performans sağlayacağını ortaya koyduhızlandırır. II.Dünya Savaşı'nın sonunda Sovyetler, Almanya'nın uçak endüstrisinin birçok varlığını ele geçirdi. MiG ekibi bu planları, prototipleri ve belgeleri, özellikle de kapsamlı araştırma ve tasarımları inceledi, hatta pistonlu "itici" düzen, MiG gibi süpürme kanatlı tasarım konseptlerini araştırmak için 1945'te uçan bir test yatağı üretecek kadar ileri gitti. -8 Utka (kuyruk birinci kanard tasarımından "ördek" için Rusça ). Süpürülen kanat daha sonra Kore üzerinden savaşa girdiğinde, düz kanatlı jet avcı uçakları karşısında belirleyici bir performans avantajına sahip olduğunu kanıtladı.

Ortaya çıkan tasarım, hafif bir özşekilsiz ve süpürülmüş kuyruğa monte edilmiş bir kuyruk düzlemi ile ortaya monte edilmiş 35 derecelik bir kanat içeriyordu. Batılı analistler bunun kuvvetle benziyordu kaydetti Kurt Tank 'ın Focke-Wulf Ta 183 , tasarım aşamasında unvanın devamını Me 262 den sonraki bir tasarıma . Focke-Wulf mühendislerinin çoğu (özellikle Ta 183 geliştirme ekibini yöneten Hans Multhopp ) Batı orduları tarafından ele geçirilirken, Sovyetler Ta 183 için planlar ve rüzgar tüneli modellerini ele geçirdi. [MiG-15 çok daha güçlü bir benzerliğe sahipti Ta 183'e Amerikalıdan daha F-86 Sabre , Alman araştırmasını da içeriyor.MiG-15, uçağın yapısı, ayrıntıları ve oranları farklı olsa da, yüksek arka düzlemi ve buruna takılı girişi paylaşarak yerleşimde benzerlik taşıyor. MIG-15'in tasarım anlaşılır paylaşılan özellikleri ve MiG tasarım büronun bazı görünüm ortak noktaları bir Sovyet yapımı sürümü de kendi 1945-46 girişimi ait Messerschmitt Me 263gövdesi görünümünde roket savaşçısı. Yeni MiG, önceki düz kanatlı MiG-9'un kanat ve arka düzlem yerleşimini korurken, F-86 daha geleneksel bir düşük kanatlı tasarım kullanıyordu. ABD, savaşın yüksekliği sırasında kafa karışıklığını önlemek için uçaklarını ayırt etmek için parlak çizgilerle boyadı.

Elde edilen prototipler I-310 olarak adlandırıldı .  I-310, kanatları ve kuyruğu 35 derecelik süpürme hareketine sahip, kanat üzerindeki hava akışını iyileştirmek için her kanada iki kanat çiti takılmış , geniş kanatlı bir avcı uçağıydı . Tasarım, ileri doğru bölünmüş hava girişiyle beslenen tek bir Rolls-Royce Nene kullandı. Bir kanal, giriş havasını kokpit alanı çevresinde taşıdı ve motorun önünde birlikte geri taşıyordu.  İlk uçuşu, Amerikan F-86 Sabre'nin ilk uçmasından yaklaşık iki ay sonra , 30 Aralık 1947 idi . 3.000 metrede (9.800 ft) saatte 1.042 kilometreye (647 mph) ulaşan olağanüstü performans gösterdi.

Sovyetler Birliği'nin ilk süpürme kanatlı jet avcı uçağı , aksi takdirde MiG-9'a daha çok benzeyen , güçsüz Lavochkin La-160'tı . Lavochkin La-168 gibi üretim gerçekleştirilmiştir Lavochkin La-15 , MiG aynı motoru kullanılabilir, ancak bir omuz kanat ve t-kuyruk monte kullanılır; ana rekabetçi tasarımdı. Sonunda, MiG tasarımı seri üretim için tercih edildi. Belirlenmiş MiG-15 , ilk üretim örneği Bu girilen Aralık 1948 31 uçtu Sovyet Hava Kuvvetleri 1949 yılında hizmet ve sonradan alınan NATO rapor ismi"İbne". Erken üretim örnekleri, üretim farklılıkları nedeniyle sola veya sağa yuvarlanma eğilimindeydi, bu nedenle sorunu düzeltmek için " nozhi " (bıçaklar) adı verilen aerodinamik düzelticiler takıldı, bıçaklar uçak doğru şekilde uçana kadar yer ekipleri tarafından ayarlandı.

İyileştirilmiş bir varyant olan MiG-15 bis ("ikinci"), 1950'nin başlarında bir Klimov VK-1 motoruyla, Nene'nin RD-45'e göre geliştirilmiş metalurjiye sahip başka bir versiyonu ve ayrıca küçük iyileştirmeler ve yükseltmelerle hizmete girdi . Görünür farklar, hava giriş ayırıcısındaki far ve yatay üst kenar hava frenleriydi. 23 mm top, alt takımına daha yakın yerleştirildi. Bazı "bis" uçaklar, güdümsüz roketatarlar veya 50–250 kg (110–550 lb) bombalar için kanat altı sabit noktaları da benimsedi. Avcı-bombardıman uçağı modifikasyonlarına "IB", "SD-21" ve "SD-5" adı verildi. 1953-1954 yılları arasında yaklaşık 150 uçak SD-21 spesifikasyonuna yükseltildi.

MiG-15'in süpersonik hızlarda dalmak için yeterli güce sahip olduğu tartışılır, ancak "tümüyle uçan" bir kuyruğun olmaması , pilotun Mach 1'e yaklaşırken uçağı kontrol etme yeteneğini büyük ölçüde azalttı. Sonuç olarak pilotlar, bunların aşmaması gerektiğini anladı. Mach 0.92, uçuş yüzeylerinin etkisiz hale geldiği yer. Ek olarak, MiG-15 durduktan sonra dönme eğilimindeydi ve çoğu zaman pilot iyileşemedi. Daha sonra MiG'ler tümüyle uçan kuyrukları içeriyordu.

MiG-15 başlangıçta B-29 gibi Amerikan bombardıman uçaklarının önünü kesmeyi amaçlıyordu . Hatta yakalanan US B-29 ve daha sonraki Sovyet B-29 kopyası Tupolev Tu-4 ile sahte havadan havaya savaş denemelerinde bile değerlendirildi . MiG-15, bu kadar büyük bombardıman uçaklarının imha edilmesini sağlamak için otomatik toplar taşıyordu : silah başına 80 mermi olan iki 23 mm ve 40 mermi ile tek bir 37 mm. Bu silahlar, önleme rolünde muazzam bir yumruk sağladı, ancak sınırlı atış hızları ve nispeten düşük hızları, havadan havaya savaşta küçük ve manevra kabiliyetine sahip düşman jet avcı uçaklarına karşı vuruş yapmayı zorlaştırdı. 23 mm ve 37 mm de kökten farklı balistiklere sahipti ve bazı Birleşmiş MilletlerKore'deki pilotlar, 37 mm'lik mermiler altından uçarken üstlerinden geçen 23 mm'lik mermilerin sinir bozucu bir deneyimini yaşadılar. Top, servis ve yeniden yükleme için burnun altından kaldırılabilen basit bir pakete yerleştirildi ve önceden hazırlanmış paketlerin hızla değiştirilmesine izin verdi. (Bazı kaynaklar yanlışlıkla paketin sonraki modellere eklendiğini iddia ediyor.)

Operasyonel geçmiş 
MiG-15, 1950'de Çin Halk Cumhuriyeti'nin (ÇHC) MiG-15 bis modellerini almasıyla geniş çapta ihraç edildi . Ateşin vaftizi Çin İç Savaşı'nın son evrelerinde (1946-49) gerçekleşti . 1950'nin ilk aylarında, Milliyetçi Çin'in havacılığı, Tayvan'dan , Çin kıtasındaki komünist konuma, özellikle Şangay'a saldırdı . Mao Zedong , SSCB'nin askeri yardımını istedi ve MiG-15bis ile donatılmış 50. IAD ( Истребительная Авиадивизия, ИАД ; Istrebitelnaya Aviadiviziya ; Avcı Havacılık Bölümü) ÇHC'nin güney kesiminde konuşlandırıldı. 28 Nisan 1950'de,Kaptan Kalinikov bir düşürülmüştü P-38 arasında Kuomintang MiG-15 ilk hava zaferini. Bir diğeri 11 Mayıs'ta Kaptan Ilya İvanoviç Schinkarenko'nun milliyetçi Hava Kuvvetleri 8. Hava Grubu komutanı Li Chao Hua'nın B-24 Kurtarıcısını düşürdüğü zaman izledi .

Çinli MiG- 15'ler, Kore Savaşı sırasında ilk jet ve jet it dalaşlarına katıldı . Süpürülmüş kanatlı MiG-15, Lockheed P-80 Shooting Star ve British Gloster Meteor gibi batı hava kuvvetlerinin birinci nesil düz kanatlı jetlerinin yanı sıra piston motorlu P-51 Mustang'lardan ve Yüzbaşı Semyon Fyodorovich Khominich, karşılaşmada ölen Frank Van Sickle'ın F-80C'sini çuvalladığında tarihteki ilk jet-vs-jet zaferini kazanan MiG-15 ile F4U Korsanları'nı kazandı (USAF, kaybın Kuzey'e Korece flak ). Yalnızca F-86 Sabre MiG ile eşleşti.

Kore Savaşı (1950-1953) 
Kore Savaşı Haziran 1950 25 patlak verdiğinde, Kore Halk Hava Kuvvetleri (KPAF) 93 olmak üzere İkinci Dünya Savaşı-vintage Sovyet pervane tahrik savaşçıları ile donatılmıştı Il-10s ve 79 Yak-9PS ,  ve "40 –50 çeşitli nakliye / irtibat / eğitim uçağı ". Lockheed F-80 Shooting Star ve Republic F-84 Thunderjet avcı uçakları gibi gelişmiş jetler tarafından yönetilen Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri'nin (USAF) muazzam sayısal ve teknik üstünlüğü hızla hava üstünlüğüne ulaştı ve böylece Kuzey Kore'nin şehirleri çıplak bırakıldı Donanma ve Deniz uçaklarıyla birlikte bir süre büyük ölçüde karşı konulmadan gökyüzünde dolaşan USAF B-29 bombardıman uçaklarının yıkıcı gücüne.

Şubat 1950'de, 50. IAD, Şangay'ı savunan Halk Kurtuluş Ordusu Hava Kuvvetlerini (PLAAF) desteklemek ve MiG-15'te Çinli pilotları eğitmeye başlamak için Çin'e taşınmıştı . Halihazırda Çin'de bulunan Sovyet pilotları ve teknisyenleri 1950'nin sonunda Şangay'dan Kuzey Doğu Çin'e taşındı. Sovyetler Birliği'nde daha fazla MiG-15 pilotu işe alındı; Gönüllülerin 27 yaşından küçük olması gerekiyordu ve 2. Dünya Savaşı gazilerine öncelik verildi. Sovyet birimi olan 64. Avcı Havacılık Birliği'nin (64. IAK) çekirdeğini oluşturan 29. GvIAP'yi oluşturdular .

MiG-15'in performansı Batılı rakiplerini hayrete düşürdü. İngiliz Hava Kurmay Başkanı , "Bugün inşa ettiğimiz her şeyden daha hızlı değil, aynı zamanda çok sayıda üretiliyor Bu nedenle Ruslar, İngiliz kalkınmasında dört yıllık bir liderlik elde ettiler. hayati öneme sahip önleme savaşçısı açısından ".  MiG-15, çok sayıda bombardıman uçağını düşürerek B-29 ağır bombardıman uçaklarının oluşumlarına karşı tasarlanmış rolünde çok etkili olduğunu kanıtladı. F-86 ile yapılan bir eşleşmede, sonuçlar o kadar net değildi ve Amerikalılar, F-86'nın savaş öldürmelerinde avantaja sahip olduğunu iddia etti. Sovyet 64. IAK, 142 Müttefik uçağının Sovyet MiG-15 pilotları tarafından düşürüldüğüne dair Müttefik kayıtlarına kıyasla Kore Savaşı'nda 1.106 BM uçağının imha edildiğini iddia etti. Batılı uzmanlar, pek çok Sovyet pilotunun bir dizi faktörden dolayı Amerikalı meslektaşlarından daha yüksek bireysel puanlar kazandığını kabul ediyorlar, ancak NATO'nun genel rakamları muhtemelen abartılıydı.

Uzun yıllar boyunca, Sovyet hava mürettebatının Kore Savaşı'na katılımından BM güçleri tarafından büyük ölçüde şüphelenildi, ancak Sovyetler Birliği tarafından sürekli olarak reddedildi. Soğuk Savaş'ın sona ermesiyle çatışmaya katılan Sovyet pilotları rollerini açıklamaya başladılar. Sovyet uçakları, Kuzey Kore veya Çin işaretleriyle süslendi ve pilotlar, kökenlerini gizlemek için Kuzey Kore üniformaları veya sivil kıyafetler giydiler. Radyo iletişimi için, fonetik olarak Kiril karakterleriyle yazılmış çeşitli uçan terimler için ortak Korece kelimelerin bulunduğu kartlar verildi . Bu hileler, pilotların Rusça'da rutin olarak iletişim kurduğu (lanetlendiği) gibi, havadan havaya savaşın stresinden uzun süre dayanamadı. Sovyet pilotlarının yakalanabilecekleri bölgelerin üzerinden uçmaları engellendi, bu da Sovyetler Birliği'nin savaşta aktif bir savaşçı olduğunu gösteriyordu.

SSCB, pilotlarının Soğuk Savaş sırasında Kore üzerinden uçtuğunu asla kabul etmedi. Çatışma sırasında radyo trafiğini yakalayan Amerikalılar Rusça konuşan sesler duyduklarını doğruladılar, ancak uçuşun sorumluluğunu yalnızca Komünist Çin ve Kuzey Koreli savaşçılar üstlendi. Zhang Xiaoming, Leonid Krylov, Yuriy Tepsurkaev ve Igor Seydov gibi Çinli, Rus ve eski Sovyet yazarların son kitaplarının yayınlanmasına kadar, gerçek pilotlar hakkında çok az şey biliniyordu. Amerikalılar, "honchos" dedikleri rakiplerinin tekniklerini tanıdılar ve Yalu Nehri'nin Sarı Deniz'e döküldüğü Kuzey Kore'nin kuzeybatı kesiminde sayısız it dalaşı alanı olarak " MiG Alley " olarak adlandırdılar .

Sovyet avcı uçakları üslerine yakın bir yerde hareket ediyordu, uçaklarının menziliyle sınırlıydı ve onları en avantajlı pozisyonlara yönlendiren iyi bir yer kontrolü tarafından hava savaş alanına yönlendiriliyorlardı. Bunlar çekilen hayali bir çizgi geçmeye izin verilmedi Wonsan için Pyongyangve asla deniz üzerinden uçmamak. MiG-15'ler her zaman çiftler halinde çalışıyordu ve bir kanat adam tarafından örtülmüş saldıran bir lider vardı. 1951'deki ilk alay, filo komutanlarının ve pilotlarının çoğu, II.Dünya Savaşı gazileriydi ve iyi hazırlanmış ve eğitilmişlerdi. Ancak Şubat 1952'den itibaren, 303. ve 324. IAD'nin crack pilotlarının yerini büyük ölçüde daha az deneyimli pilotlar aldığında, F-86 Sabres ve onların iyi eğitimli ABD pilotları savaşın sonuna kadar üstünlük sağlayacaktı. Sabre pilotlarının sahip olduğu bir başka avantaj, MiG Yolu'nun radar kapsamını sağlayan Chodo Island radar istasyonuydu .

Sınırın Çin tarafında büyük MiG oluşumları bekliyordu. BM uçağı MiG Alley'e girdiğinde, MiG'ler yüksek irtifadan saldırmak için alçalıyordu. Eğer bir sorunla karşılaşırlarsa, sınır üzerinden Çin'e geri kaçmaya çalışırlar. Sovyet MiG-15 filoları büyük gruplar halinde çalışıyordu, ancak temel oluşum, her biri bir lider ve bir kanat adamından oluşan üç çifte bölünmüş altı uçaklı bir gruptu:

Uzak Doğu Asya'da MiG-15 girişi 
Nisan 1950'de, Sovyet pilotlarının uçurduğu Sovyet MiG-15'ler ilk olarak Şangay'da ortaya çıktı ve Milliyetçi Çin bombalama kampanyasını engelledi. Sovyetler, MiG-15'leri Ağustos 1950'de Kuzey Kore sınırının yanındaki Antung'a gizlice konuşlandırdı ve Çin, Kuzey Kore'yi desteklemek için savaşa girdiğinde Çinli MiG-15 pilotlarını eğitiyorlardı. Ekim ayına gelindiğinde, Sovyetler Birliği, son teknoloji ürünü Sovyet tasarımlı ve inşa edilmiş MiG-15 savaşçılarının hava alaylarını ve onları uçuracak eğitimli mürettebatı sağlamayı kabul etti. Aynı zamanda Kremlin, Çinli ve Kuzey Korelilere kendi MiG-15'lerini tedarik etmeyi ve pilotlarını eğitmeyi kabul etti. Kasım ayında, 50. IAD'ye, burunları kırmızıya boyanmış ve Kuzey Kore işaretleriyle MiG-15'leri ile savaşa katılma emri verildi ve daha fazla MiG-15 birimi Uzak Doğu'ya taşındı. 1 Kasım 1950'de,Üsteğmen Fyodor V. Chizh, Aaron Abercombrie'yi vurarak Amerikan pilotunu öldürdü. Aynı birimin üç MiG-15'i, 10 F-80 Shooting Stars'ı yakaladı ve Teğmen Semyon Fyodorovich Khominich, yine can veren Frank Van Sickle'ın F-80C'sini düşürdüğünde tarihteki ilk jet-vs-jet zaferini elde etti (USAF her iki zararı da Kuzey Kore ihtilafına borçludur ).  Ancak, 9 Kasım'da Sovyet MiG-15 pilotları, USS  Filipin Denizi'ndeki uçak gemisi Teğmen Komutanı William T. Amen, Grumman F9F Panter ile uçarken Kaptan Mikhail F. Grachev'i vurup öldürdüğünde ilk kayıplarını yaşadılar .

Bu beklenmedik gelişmeye karşı koymak için, Amerika'nın süpürme kanatlı tek operasyonel jeti olan F-86 Sabre'nin üç filosu, Aralık ayında hızla Uzak Doğu'ya akın etti. 17 Aralık 1950'de Yarbay Bruce H. Hinton, Binbaşı Yakov Nikanorovich Yefromeyenko'yu yanan MiG'sinden çıkarmaya zorladı . Sonraki günlerde, Kaptan Nikolay Yefremoviç Vorobyov  , 22 Aralık 1950'de MiG-15bis'inde Kaptan Lawrence V. Bach'ın F-86A'sını düşürerek iki taraf da diğerine ateş açtı . Her iki taraf da o ay havadan galibiyet iddialarını abarttı. Sabre uçakları sekiz MiG ve Sovyetler 12 F-86 talep etti; gerçek kayıplar üç MiG ve en az dört Kılıç idi.

Ekim 1950'de Stalin, Çin'e kara silahları gönderme ve Çin topraklarını korumak için 16 havacılık alayını kuzeydoğu bölgesine nakletme sözü vermişti. ABD'nin 1950 kışında savaştığı deneyimsiz MiG-15 pilotlarının aksine, Kore için ayrılan MiG-15 filoları seçkin birimlerden seçilmişti. Kore'ye gönderilen ilk büyük Sovyet havacılık birimi olan 324. IAD bir havaydı. 62 zaferle II.Dünya Savaşı'nın en iyi Müttefik (ve Sovyet) ası olan Albay Ivan Kozhedub tarafından yönetilen savunma önleme bölümü . Kasım 1950'de 151. ve 28. IAD'ler artı emektar 50. IAD, 64. IAK (Air Fighter Corps) olarak yeniden düzenlendi.

1950'nin sonunda, Sovyetler Birliği, Çin'i desteklemek için yeni bir birim, 324. IAD (iki alaydan oluşan: 176. GIAP ve 196. IAP) atadı. O sırada, bir MiG-15 önleme alayı 35 ila 40 uçağa sahipti ve bir bölüm genellikle üç alayı içeriyordu. Yeni birim, Mart 1951'de Yalu Nehri kıyısındaki hava üslerine ulaştığında, komşu Deniz Askeri Bölgelerindeki Sovyet üslerinde ön eğitim almış ve MiG-15'te yoğun bir havadan havaya eğitim dönemi başlatmıştı. Sovyetler, Çinli ve Koreli pilotlarla birlikte eğitildi. 324. IAD'nin her iki alayı da Antung'daki ileri hava üssüne yeniden konuşlandırıldı ve Nisan 1951'in başlarında savaşa girdi. General Georgiy A. Lobov'un 303. IAD'si aynı yılın Haziran ayında Kore'ye geldi ve Ağustos'ta savaş operasyonlarına başladı.

MiG pilotlarına, hem yüksekliği hem de yüksek hızı kendi lehlerine kullanarak, farklı yönlerden koordineli saldırılarla Amerikan oluşumlarını atlamaları talimatı verildi. Bu taktikler, 12 Nisan 1951'de 44 MiG-15, 96 jet avcı uçağının eşlik ettiği 48 B-29 Superfortress'in USAF oluşumuyla karşı karşıya kaldığında test edildi. Sovyet hava birimleri ayın geri kalanında 29 Amerikan uçağını düşürdüğünü iddia etti: 11 F-80, yedi B-29 ve dokuz F-51. Bu 29 iddianın 23'ü kabul edilen kayıplarla eşleşiyor, ancak ABD kaynakları bunların çoğunun ya operasyonel olduğunu ya da ihtar nedeniyle olduğunu iddia ediyor ve yalnızca dört B-29'u (düşürülmüş bir B-29 artı iki B-29 ve bir RB -29 çarparak yere indi veya tamir edilemeyecek şekilde hasar gördü). ABD tarihçileri, MiG-15'in kuzeybatı Kore'ye karşı havadan üstünlük kazandığı konusunda hemfikir.

Bu ilk karşılaşmalar, sonraki iki buçuk yılın hava muharebelerinin ana özelliklerini oluşturdu. MiG-15 ve MiG-15bis, Sabre'nin tüm versiyonlarından daha yüksek bir tavana sahipti - 15.500 m (50.900 ft) ve F-86F'nin 14.936 m'si (49.003 ft) - ve dolayısıyla F-86A / E / F'lerden daha hızlı hızlandı F-86F'nin daha iyi itme-ağırlık oranına - 1.005 km / sa (624 mil / sa) karşı 972 km / sa (604 mil / sa). MiG-15'in dakikada 2.800 m (9.200 ft) tırmanma hızı, F-86A ve -E'nin dakikada 2.200 m'den (7.200 ft) daha yüksekti (F-86F, MiG-15 ile eşleşti). 10.000 m'nin (33.000 ft) üzerinde daha iyi bir dönüş yarıçapı, daha güçlü silahların yaptığı gibi MiG-15'i daha da ayırt etti - bir 37 mm N-37 topu ve iki 23 mm NR-23Saber'in altı adet 12,7 mm (0,50 inç) makineli tüfeğinin düşük vuruş gücüne karşı. Ancak MiG, F-86F'nin 1,107 km / sa (688 mil / sa) aksine, MiG-15bis yapılandırmasında düşük irtifada - 935 km / sa (581 mil / sa) daha yavaştı. Sovyet 2.Dünya Savaşı dönemi ASP-1N jiroskopik top nişangahı, F-86E ve -F'nin görüş menzillerini kapsayan hassas A-1CM ve A4 radarından daha az karmaşıktı. Tüm Sabresler 8.000 m'nin (26.000 ft) altında daha sıkı dönebilirdi.

Böylece, MiG-15, Sabre'yi dikey düzlemde veya 10.000 m'nin (33.000 ft) üzerindeki yatay düzlemde savaşmaya zorlarsa, önemli bir avantaj elde etti. Dahası, bir MiG-15, F-86'nın takip edemeyeceğini bilerek, bir Sabre'den tavanına tırmanarak kolayca kaçabilir. Bununla birlikte, 8.000 m'nin (26.247 ft) altında, Saber, özellikle Sovyet pilotu yatay düzlemde savaşma hatası yaptıysa, çoğu yönden tırmanma oranı hariç, MiG'ye göre küçük bir avantaja sahipti.

MiG-15'in ana görevi, F-86 ile it dalaşı yapmak değil, USAF Boeing B-29 Superfortress bombardıman uçaklarına karşı koymaktı. Bu görev, Nisan 1951'de Sovyet Hava Kuvvetleri'nin (VVS) seçkinlerine, Albay Ivan Kozhedub'un 324. IAD'sine ve daha sonra aynı Haziran ayında Kore'ye gelen General Georgiy A.Lobov'un 303. IAD'sine verildi. yıl.

Toplam 44 MiG-15 , 12 Nisan 1951'de 48 B-29 Süper Kalesi, 18 F-86 Kılıç, 54 F-84 Gökgürültüsü ve 24 F-80 Şuttan oluşan büyük bir oluşumun önünü keserek 12 Nisan 1951'de bu görevde zaferler elde etti [ açıklama gerekiyor ] Yıldızlar, Uiju'daki Yalu nehri üzerinden Kuzey Kore ile Kızıl Çin'i birbirine bağlayan köprüye doğru ilerliyor . Sonraki savaş bittiğinde, deneyimli Sovyet uçakları, yalnızca bir MiG kaybı için 10 B-29A, bir F-86A ve üç F-80C'yi düşürdü veya tamir edilemeyecek şekilde hasar gördü.

ABD stratejik bombardıman uçakları 22-27 Ekim haftasında Namsi, Taechon ve Saamchan'ın Kuzey Kore havaalanlarını etkisiz hale getirmek ve MiG-15'e daha fazla kayıp vermek için geri döndü . 23 Ekim 1951'de 56 MiG-15bis, 34 F-86 ve 55 F-84E eşliğinde dokuz B-29'u yakaladı. Sayısal aşağılıklarına rağmen, Sovyet havacıları sekiz B-29A ve iki F-84E'yi düşürdü veya tamir edilemeyecek kadar hasar gördü, karşılığında sadece bir MiG kaybetti ve Amerikalıları o güne "Kara Salı" demeye yöneltti. [24] O günün en başarılı Sovyet pilotları Yarbay Aleksandr P. Smorchkov ve 1. Teğmen Dmitriy A. Samoylov'du. İlki 22, 23 ve 24 Ekim tarihlerinde bir Süper Kalesi düşürdü. Samoylov, 24 Ekim 1951'de çetesine iki F-86A ekledi, ve 27 Ekim'de iki uçağı daha düşürdü: bir B-29A ve bir F-84E. [25] [27] Ağır bombardıman uçakları arasındaki bu kayıplar, Uzak Doğu Hava Kuvvetleri Yüksek Komutanlığını B-29'ların hassas gündüz saldırılarını iptal etmeye ve sadece radarla yönlendirilen gece baskınlarıyapmaya zorladı.

Kasım 1951'den Ocak 1952'ye kadar her iki taraf da Yalu'ya karşı hava üstünlüğü sağlamaya çalıştı ya da en azından düşmana bunu inkar etmeye çalıştı ve sonuç olarak hava muharebesinin yoğunluğu MiG-15 ile F arasında daha önce görülmemiş zirvelere ulaştı. -86 pilot. Kasım 1950 ile Ocak 1952 arasındaki dönemde, beş veya daha fazla galibiyetle en az 40 Sovyet MiG-15 pilotu as olarak kabul edildi . Sovyet savaş kayıtları, beşinci hava zaferini kazanan ilk pilotun 24 Aralık 1950'de Kaptan Stepan İvanoviç Naumenko olduğunu gösteriyor.  Onur , 29 Temmuz 1951'de asıl beşinci zaferini kazandığında Kaptan Sergei Kramarenko'ya ait. . Bu 40 pilottan yaklaşık 16'sı as oldu, en başarılısı 22 zafer kazanan Binbaşı Nikolay Sutyagin'di ve 13'ü ABD tarafından onaylandı; Albay Yevgeny Pepelyaev , 19 iddiayla 15 doğruladı; ve Binbaşı Lev Shchukin, 17 kredili, 11 doğrulandı.

Yerden ve üstün irtifa performansına sahip bir uçağın taktik avantajından yararlanan MiG liderleri, en azından savaş başlayana kadar taktik durumu dikte edebildiler. Diledikleri gibi savaşmaya veya dışarıda kalmaya karar verebilirler. Yerden radar kontrolünün avantajı, istenirse MiG'lerin F-86 devriye düzenindeki boşluklardan geçmesine de izin verdi.

İlk rotasyon: Ocak 1952'den Temmuz 1952'ye 
Ocak 1952'nin sonunda 303. IAD, 97. (16. ve 148. IAP) ile değiştirildi ve Şubat ayında 324. IAD, 190. IAD (256., 494. ve 821. IAP) ile değiştirildi. Bu yeni birimler kötü eğitilmişti, pilotların büyük bir kısmı MiG'yi yalnızca 50-60 saat uçuruyordu. Sonuç olarak, bu birimler artık daha iyi hazırlanmış Amerikan Saber pilotları tarafından büyük kayıplara uğradı. Bu dönemde en az iki Sovyet pilotu as oldu: Sırasıyla altı ve dokuz galibiyetle Binbaşı Arkadiy S. Boytsov ve Vladimir N. Zabelin.

Şubat-Temmuz 1952 arasındaki altı ay boyunca 81 MiG kaybettiler ve 34 pilot F-86'lar tarafından öldürüldü ve karşılığında sadece 68 BM uçağını düşürdüler (36 F-86 dahil). En büyük kayıplar, 4 Temmuz 1952'de 11 MiG'nin Sabres tarafından düşürülmesi ve bir pilotun eylemde öldürülmesiyle meydana geldi. Bütün bunlara, Albay Francis Gabreski'nin Yalu Nehri'ni Mançurya'ya geçme (resmi olarak yasaklanmış bir şey) ve MiG'leri dezavantajlı durumdayken kalkış veya iniş sırasında farkında olmadan yakalama planı olan gizli "Akçaağaç Özel" Operasyonu'ydu : yavaş uçmak , düşük seviyede ve bazen cephane ve yakıt yetersiz.

Bu koşullar altında bile MiG-15 pilotları Amerikan aslarına karşı en az iki önemli galibiyet elde edeceklerdi:

10 Şubat 1952: 10'u Komünist kaynaklar tarafından onaylanan, 14 galibiyetle tanınan bir as olan Binbaşı George Andrew Davis, Jr. vurularak öldürüldü. Kazananın kimliği 1. Teğmen Mikhail Akimovich Averin ve Zhang Jihui arasında tartışıldı .
4 Temmuz 1952: Birinci Teğmen MI Kosynkin'i vurduktan birkaç saniye sonra, gelecekteki as Kaptan Clifford D. Jolley, MiG-15bis pilotu 1. Teğmen Vasily Romanovich Krutkikh tarafından gafil avlandıktan sonra sakat F-86E'den çıkmak zorunda kaldı.

Üçüncü rotasyon: Temmuz 1952 - Temmuz 1953 
Mayıs 1952'de, yeni ve daha iyi eğitilmiş PVO bölümleri olan 133. ve 216. IAD'ler Kore'ye geldi. Temmuz 1952'ye kadar 97 ve 190'ın yerini alacaklardı ve hava üstünlüğünü şimdi iyi hazırlanmış Amerikalılardan alamazlarsa, Eylül 1952 ile Temmuz 1953 arasında kesinlikle etkisiz hale getirdiler. Eylül 1952'de 32. IAD de savaş operasyonlarına başladı. . Yine, havadaki zafer ve kayıp rakamları ABD ve eski Sovyetler Birliği tarihçileri tarafından hala tartışılıyor, ancak en az üç durumda, Sovyet MiG-15 asları, Kılıç aslarına karşı üstünlük kazandı:

7 Nisan 1953: 10 ölümlü as Kaptan Harold E. Fischer , Mançurya'daki Dapu hava üssünde bir Çinli ve bir Sovyet MiG'sine hasar verdikten kısa bir süre sonra Mançurya üzerinde vuruldu . Saldırganın kimliği, Teğmen Grigoriy Nesterovich Berelidze ile Han Dechai arasında tartışıldı.
12 Nisan 1953: Sekiz galibiyete sahip bir Sovyet ası olan Yüzbaşı Semyon Alekseyevich Fedorets , Norman E. Green'in F- 86E'sini düşürdü , ancak kısa bir süre sonra Kore Savaşı'nın gelecekteki en iyi Amerikan ası Yüzbaşı Joseph C. McConnell tarafından saldırıya uğradı . Ardından gelen it dalaşında, birbirlerini vurdular, fırlattılar ve güvenli bir şekilde kurtarıldılar.
1953 Temmuz 20: derin Mançurya içine bir baskında, ve iki Çinli MiG'ler, Majors Thomas M. Satıcılar ve aşağı çekim sonrası Stephen L. Bettinger sürpriz av çalıştı (beş öldüren ikinci bir as) olan iki Sovyet MiG-15'lere Dapu'ya iniş. Sovyet uçakları Amerikalıları ustaca aşmaya zorladı , yönü tersine çevirdi ve her ikisini de düşürdü: Kaptan Boris N. Siskov Bettinger'ı kurtarmaya zorladı ve kanat adamı 1. Teğmen Vladimir I. Klimov, Büyük Satıcıları öldürdü. Bu, Siskov'un beşinci zaferiydi ve onu Kore Savaşı'nın son ası yaptı. Bunlar aynı zamanda savaşta Sovyet uçakları tarafından yere indirilen son Kılıçlardı.

MiG-15 tehdidi, Uzak Doğu Hava Kuvvetlerini Kasım 1951'den itibaren gece radarı güdümlü görevler lehine B-29 gün ışığı baskınlarını iptal etmeye zorladı. Başlangıçta bu, Komünist savunmalar için bir tehdit oluşturdu, çünkü onların tek özel gece savaşı birimi, B-29'u durdurma görevi için yetersiz , pervaneli Lavochkin La-11 ile donatılmıştı . Alayın bir kısmı MiG-15bis ile yeniden donatıldı ve başka bir gece savaş birimi de savaşa katılarak Amerikan ağır bombardıman uçaklarının tekrar kayıplar yaşamasına neden oldu. 10 Haziran 1952'de 21:50 ile 22:30 arasında dört MiG-15bis, Sonchon ve Kwaksan üzerinden B-29'lara saldırdı . Yarbay Mikhail Ivanovich Studilin, bir B-29A'yı tamir edilemeyecek şekilde hasar vererek Kimpo Hava Üssü'ne acil iniş yapmaya zorladı..  Birkaç dakika sonra Binbaşı Anatoly Karelin çetesine iki Superfortress daha ekledi. Studilin ve Karelin'in kanat adamları Binbaşı LA Boykovets ve Teğmen Zhahmany Ihsangalyev de birer B-29'a hasar verdiler. Anatoly Karelin sonunda altı öldürme ile bir as oldu (geceleri tüm B-29'lar).  Bu savaşların ardından B-29 gece sortileri iki aylığına iptal edildi. Başlangıçta eskort bombardıman uçakları yerine vurmak üzere tasarlanmış olan Amerika'nın son teknoloji jet gece savaşçıları - F-94 Starfire ve F3D Skyknight - Superfortress'leri MiG'lere karşı korumaya kararlıydı.

MiG-15, F-94 Starfires etkisiz hale geldikten sonra B-29'lara eşlik etmek üzere görevlendirilen Deniz Piyadeleri yer tabanlı iki koltuklu F3D Skyknight gece savaşçılarını geçmede daha az etkili oldu. Çömelme uçağının tam performanstan yoksun olduğu şey, Skyknight'ın hedeflerini net bir şekilde görmesini sağlayan bir arama radarının avantajını uydururken, MiG-15'in bombardıman oluşumlarını bulma yönleri, eşlik eden avcıları görmede pek işe yaramadı. 2-3 Kasım 1952 gecesi, pilot Binbaşı William Stratton ve radar operatörü Hans Hoagland ile bir Skyknight, Kaptan VD Vishnyak'ın MiG-15'ine zarar verdi. Beş gün sonra, Oliver R. Davis ve radar operatörü DF "Ding" Fessler bir MiG-15bis'i düşürdü; pilot Teğmen Ivan P. Kovalyov güvenli bir şekilde fırlatıldı. Skyknights, kendi kayıpları olmaksızın beş MiG cinayeti talep etti.ve eşlik ettikleri hiçbir B-29, düşman savaşçıları tarafından kaybedilmedi. Ancak, düello tek taraflı değildi: 16 Ocak 1953 gecesi, Kaptan George Cross'un Skyknight'ı ve Başçavuş JA Piekutowski'nin bir saldırısında ciddi hasar aldığında, bir F3D neredeyse bir MiG'ye düşecekti. Sovyet MiG-15bis; Skyknight zorlukla Kunsan Hava Üssü'ne döndü. Üç buçuk ay sonra, 29 Mayıs 1953 gecesi, PLAAF'tan Çinli MiG-15 pilotu Hou Shujun, Anju üzerinde bir F3D-2 düşürdü; Çavuş. James V. Harrell'in kalıntıları 2001 yazında Kunsan üssünden sadece birkaç mil uzakta bir plajda bulundu. Kaptan James B. Brown hala görevde kayıp.

Bir de Kraliyet Donanması Deniz Fury hafif filo taşıyıcıdan uçan FAA Pilot Teğmen Peter "Hoagy" Carmichael havadan havaya mücadele, Ağustos 1952 bir MiG-15, 8 üzerinde içti. Sea Fury, II.Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra bir jet avcı uçağını düşürmek için piston motorlu birkaç savaş uçağından biri olacaktı. 10 Eylül 1952'de Kaptan Jesse G. Folmar, F4U Corsair ile bir MiG-15'i düşürdü, ancak kendisi başka bir MiG tarafından düşürüldü.

Sovyet kaynakları tarafından verilen rakamlar, 64. IAK'nin MiG-15'lerinin (çatışma boyunca dönen tüm tümenleri içeren avcı kolordusu) 60.450 gündüz muharebe sortisi ve 2.779 gece savaş sortisi yaptığını ve 1.683 gündüz hava savaşında düşmanla çatışmaya girdiğini göstermektedir. ve geceleyin 107, 647 F-86s, 185 F-84s, 118 F-80s, 28 F-51s, 11 F-94s, 65 B-29s, 26 Gloster Meteor dahil olmak üzere 1.097 BM uçağını düşürdüğünü iddia ediyor. ve farklı tipte 17 uçak.

Çin ve Kore MiG'leri 
Sovyet VVS ve PVO, savaş sırasında MiG-15'in birincil kullanıcılarıydı, ancak tek kullanıcıları değildi; aynı zamanda PLAAF ve KPAF (Birleşik Hava Ordusu olarak bilinir) tarafından da kullanıldı. Çinlilerden defalarca MiG-15 yeni birimlerin piyasaya sürülmesini hızlandırmalarını talep eden Sovyetler Birliği'nden gelen acı şikayetlere rağmen, Çinliler bu süreçte nispeten yavaştı ve 1951'de gece MiG-15bis'i uçuran sadece iki alay vardı. savaşçıları. Tamamen eğitimli ve donanımlı olmayan her iki birim de yalnızca Çin savunması için kullanıldı, ancak bazıları Çin üzerinde çok derinlere inen USAF keşif uçağının önlenmesine dahil oldular.

Eylül 1951'e gelindiğinde, Yalu bölgesinde yeterli MiG-15 ile, Sovyet ve Çinli liderler, Çin ve yeni Kuzey Kore MiG-15 alaylarının Çin tapınaklarının dışına konuşlandırılmasını planlamaya başlayacak kadar emindiler. Ocak 1951'deki kısa bir bölüm hariç PLAAF, 25 Eylül 1951'de 16 MiG-15'in Sabers ile savaştığı, pilot Li Yongtai'nin zafer iddia ettiği ancak bir MiG ve pilotunu kaybettiği zamana kadar eylem görmedi.  MiG-15 ile donatılmış Kuzey Kore birimi bir yıl sonra Eylül 1952'de faaliyete geçti. O zamandan savaşın sonuna kadar Birleşik Hava Ordusu 211 F-86'yı düşürdüğünü iddia etti. , 72 F-84'ler ve F-80'ler ve çeşitli tiplerde 47 uçak, 116 Çinli havacı ve 231 uçağı kaybeden: 224 MiG-15, üç La-11 ve dörtTupolev Tu-2'ler . Birkaç pilot, beş veya daha fazla düşman uçağı ile ödüllendirildi; Zhao Baotong yedi galibiyet, Wang Hai dokuz öldürme ve hem Kan Yon Duk hem de Kim Di San beş ile.

Sovyet arşiv verilerine göre, 335 Sovyet MiG-15'in Kore'de kaybedildiği kabul ediliyor. Çinliler, Kore üzerinden kayıplarını 224 MiG-15'e çıkarıyor.  Kuzey Kore kayıpları bilinmiyor, ancak Kuzey Koreli kaçaklara göre hava kuvvetleri savaş sırasında yaklaşık 100 MiG-15 kaybetti.  Böylece, toplam 659 MiG-15'in tüm nedenlerle kaybedildiği kabul edilirken, USAF'ın havadan havaya muharebede kayıplarına ilişkin iddiaları 78 F-86 Kılıç Genel BM kayıpları MiG-15'lere ulaştı 78 F-86 Sabre ve diğer tiplerde 75 uçak olarak kredilendirilmiştir Ancak, modern bir kaynak, USAF'ın Kore'ye konuşlandırılan 674 F-86'dan 224 kayıp (yaklaşık 100 hava muharebesi) gösterdiğini iddia ediyor. Tersine, Sovyet kayıtlarıyla veri eşleştirme, ABD pilotlarının rutin olarak kendi savaş kayıplarını "iniş kazalarına" ve "diğer nedenlere" bağladığını gösteriyor. Resmi ABD verilerine göre ("USAF Statistical Digest FY1953"), USAF Kore'de 250 F-86 savaşçısını kaybetti: 184'ü çatışmada kaybedildi (78'i hava muharebesinde, 19'u uçaksavar silahıyla, 26'sı " bilinmeyen nedenler "ve 61" diğer kayıplar "idi) ve olaylarda 66.

Dorr, Lake ve Thompson tarafından yapılan daha yakın tarihli bir araştırma, gerçek oranın 2'ye 1'e yakın olduğunu iddia etti .  Sovyetler , Çin iddialarıyla birlikte 600'den fazla Sabre düşürdüğünü iddia etti.  Yakın tarihli bir RAND raporu  , Kore üzerinden F-86 ile MiG-15 savaşının "yakın zamandaki bilgisine" atıfta bulundu ve F-86 için gerçek öldürme: kayıp oranının genel olarak 1,8'e 1 olduğu sonucuna vardı ve muhtemelen Sovyet pilotlarının uçtuğu MiG'lere karşı 1.3'e 1'e yakın. Ancak bu oran, MiG-15'ler tarafından vurulan diğer uçak tiplerinin (B-29, A-26, F-80, F-82, F-84 ...) sayısını hesaba katmadı.

Kaçınma 
Nisan 1951'de, Chongchon Nehri yakınlarında düşen bir MiG-15 tespit edildi . 17 Nisan 1951'de Baengnyeongdo aracılığıyla sahneleyen bir USAF Sikorsky H-19 , bir ABD / Güney Koreli ekibi kaza yerine taşıdı. Enkazı fotoğrafladılar ve türbin kanatlarını, yanma odasını, egzoz borusunu ve yatay dengeleyiciyi çıkardılar. Aşırı yüklenmiş helikopter daha sonra ekibi uçurdu ve numuneler bir SA-16'ya transfer edildikleri ve güneye ve ardından değerlendirme için Wright-Patterson Hava Kuvvetleri Üssü , Ohio'ya uçtukları Paengyong-do'ya geri döndü .

Temmuz 1951'de, bir MiG-15'in batık kalıntıları HMS  Glory'nin Kraliyet Donanması uçak gemisi tarafından tespit edildi . MiG-15 kırıldı, motorun bir parçası orta bölümün arkasında görünüyordu ve kuyruk bölümü biraz uzakta bulunuyordu. Enkaz, tehlikeli gelgitler olan çamurlu bir alanda ve sözde mayınlı olduğu düşünülen dar bir kanalın sonunda, yakl. Ön hatların 160 km gerisinde. MiG-15 alındı, Incheon'a ve ardından Wright-Patterson Hava Kuvvetleri Üssü'ne nakledildi.

Kontrollü bir ortamda muharebe testi için bozulmamış bir MiG elde etmek isteyen Amerika Birleşik Devletleri , MiG-15'iyle kaçan pilotlara siyasi sığınma ve 100.000 ABD Doları (2018'de 760.000 ABD Dolarına eşdeğer) ödül sunan Moolah Operasyonunu başlattı . Polonyalı Hava Kuvvetleri pilotu Franciszek Jarecki , 5 Mart 1953 sabahı bir MiG-15 ile Sovyet kontrolündeki Polonya'dan kaçtı ve Batılı hava uzmanlarının uçağı ilk kez incelemesine izin verdi.  Jarecki uçtu Słupsk Danimarka adada Rønne saha havaalanına Bornholm. Tüm yolculuk onu sadece birkaç dakika sürdü. Danimarkalı yetkililer tarafından havaalanına çağrılan ABD'li uzmanlar, uçağı iyice inceledi. Uluslararası düzenlemelere göre, birkaç hafta sonra gemiyle Polonya'ya iade ettiler. Jarecki, Amerikalılara ilk MiG-15'i sunan ve ABD vatandaşı olduğu için 50.000 $ ödül aldı.


Bir Moolah Operasyonu propaganda broşürü, BM kuvvetlerine bir jet avcı uçağı teslim edecek ilk Kuzey Koreli pilota 100.000 $ ödül vaat ediyor.
Bu örneği takiben toplam dört Polonyalı MiG-15 pilotu defoldu. Hiçbir askeri harita yabancı Baltık kıyılarını göstermedi ve bu yüzden Franciszek Jarecki temel bir okul atlasını kullanarak yol aldı, dört pilottan üçü küçük Bornholm adasını bulmayı başardı, biri ise İsveç Kıyısı Bornholm'un yaklaşık 80 km kuzeyine ulaştı.

Kuzey Koreli bir pilot olan Teğmen Kenneth H. Rowe (doğuştan No Kum-Sok ) 21 Eylül 1953'te Kimpo Hava Üssü'nde kaçtı. İnişten sonra 100.000 ABD Doları ödülün farkında olmadığını iddia etti. Bu MiG-15, en ince ayrıntısına kadar incelendi ve Chuck Yeager de dahil olmak üzere birkaç test pilotu tarafından test uçuşu yapıldı .  Yeager, otobiyografisinde MiG-15'in tehlikeli kullanım hataları olduğunu bildirdi ve SSCB'yi ziyareti sırasında Sovyet pilotlarının ona daldığına inanmadığını , bunun çok tehlikeli olduğunu iddia etti. Teğmen No'nun uçağı şu anda Ohio, Dayton yakınlarındaki Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri Ulusal Müzesi'nde sergileniyor .

Soğuk Savaş 
1950'lerde, SSCB'nin MiG-15'leri ve onların Varşova Paktı müttefikleri pek çok durumda, NATO hava kuvvetlerinin uçaklarını kendi bölgelerinin yakınında veya içinde keşif gerçekleştirirken yakaladılar; bu tür olaylar bazen bir tarafın veya diğer tarafın düşürülmesi ile sonuçlandı. MiG-15'in dahil olduğu bilinen olaylar şunları içerir:

16 Aralık 1950: Bir USAF RB-29 , iki MiG-15 pilotu Kaptan Stepan A. Bajaev ve Teğmen N. Kotov tarafından Primore ( Japonya Denizi ) üzerinde düşürüldü .
19 Kasım 1951: Pilot 1 Teğmen AA Kalugin bir USAF zorla MIG-15bis C-47 de hava üssü topraklara Macar hava sahasını sızdığını Pápa .
13 Haziran 1952: Kaptan Oleg Piotrovich Fedotov ve 1. Teğmen Ivan Petrovich Proskurin tarafından uçurulan iki denizci MiG-15, Valentin Körfezi yakınlarında, Japonya Denizi üzerinde bir RB-29A'yı düşürdü. 12 mürettebat üyesinin tamamı öldü (vücutları bulunamadı).
13 Haziran 1952, Catalina meselesi : Kaptan Osinskiy tarafından uçurulan bir Sovyet MiG-15 , Alvar Almeberg tarafından Baltık Denizi üzerinde Ventspils yakınlarında pilotluk yapılan İsveç Hava Kuvvetleri'ne ait bir Douglas DC-3 keşif uçağını düşürdü . Sekiz mürettebatın tamamı öldü. Düşen DC-3 için daha sonra arama ve kurtarma gerçekleştiren iki İsveç askeri Catalina uçan botundan biri de bir MiG-15 tarafından can kaybı olmaksızın düşürüldü.
7 Ağustos 1952: İki MiG-15 pilotu, 1. Yüzbaşı Zeryakov ve Lesnov, Kuril Adaları üzerinde bir USAF RB-29'u düşürdü . Dokuz kişilik mürettebatın tamamı öldü (birinin kalıntıları, Kaptan John R. Durnham, 1993'te Amerika Birleşik Devletleri'ne iade edildi).
18 Kasım 1952: Dört MiG-15bis , Vladivostok yakınlarındaki USS Oriskany uçak gemisi (CV-34) açıklarında dört adet F9F-2 Panther ile savaştı . Bir MiG-15 pilotu, Kaptan Dmitriy Belyakov, Teğmen Junior Grade David M. Rowlands'ın F9F-2'sine ciddi şekilde zarar vermeyi başardı, ancak birkaç saniye sonra o ve Birinci Teğmen Vandalov, Elmer Royce Williams ve John Davidson Middleton tarafından düşürüldü. Hiçbir Sovyet pilotu bulunamadı.
10 Mart 1953, Merklín üzerinde hava savaşı : Çekoslovak Hava Kuvvetleri'nden iki MiG-15bis, Çekoslovak hava sahasında iki F- 84G'yi durdurdu . Teğmen Jaroslav Šrámek onlardan birini vurdu; F-84, Bavyera bölgesinde düştü . ABD pilotu güvenli bir şekilde kurtuldu.
12 Mart 1953: Yedi havacılar öldürüldü Kraliyet Hava Kuvvetleri Avro Lincoln onlar edildi uçuyorlardı düşürüldü yakın, Berlin hava koridorunda bir Sovyet Hava Kuvvetleri MiG-15 tarafından Boizenburg , 51 kilometre (32 mil) kuzeydoğusunda Lüneburg .
29 Temmuz 1953: İki MiG-15bis , Japonya Denizi'ndeki Gamov yakınlarında bir RB -50G'yi yakaladı ve ana üssüne inmesi talimatını verdi. RB-50 topçuları ateş açtı ve Teğmen Aleksandr D. Rybakov'un MiG'sini vurdu. Rybakov ve kanat adamı 1. Teğmen Yuriy M. Yablonskiy daha sonra RB-50'yi düşürdü. Mürettebat üyelerinden biri (John E. Roche) canlı olarak kurtarıldı ve üç ceset bulundu. Kalan 13 mürettebat üyesi eylemde kayboldu.
17 Nisan 1955: MiG-15 pilotları Korotkov ve Sazhin , Kamçatka yarımadasının kuzeyinde bir RB-47E'yi düşürdü . Üç mürettebat üyesi de öldü.
27 Haziran 1955: El Al Flight 402 , Bulgar hava sahasına girdikten sonra iki Bulgar MiG-15 uçağı tarafından düşürüldü . Saldırıda 58 yolcu ve mürettebatın tamamı can verdi.

Süveyş Kanalı Krizi (1956) 
Mısır, Süveyş Kanalı Krizine katılmak için SSCB'nin sponsorluğu ve desteğiyle 1955'te Çekoslovakya'dan iki adet MiG-15bis ve MiG-17 savaş uçağı satın aldı . Ekim 1956'da Süveyş çatışmasının patlak vermesiyle, Mısır Hava Kuvvetlerinin dört filosu bu türle donatıldı, ancak çok az pilot onları etkili bir şekilde uçurmak için eğitildi.

İlk olarak 30 Ekim sabahı havadan bir harekat gördüler, dört RAF Canberra bombardıman uçağını Kanal Bölgesi üzerinde bir keşif görevinde durdurarak bir tanesine hasar verdi. O günün ilerleyen saatlerinde MiG- 15'ler, Sina'daki Mitla Geçidi ve El Thamed'de İsrail güçlerine saldırdı ve yarım düzine aracı yok etti. Sonuç olarak, İsrail Hava Kuvvetleri (IAF), Kanal üzerinde sürekli bir hava muharebe devriyesi kurdu ve bir sonraki saldırı, IAF Mysteres tarafından iki MiG'nin düşmesine neden oldu , ancak Mısır uçakları İsrail birliklerini başarılı bir şekilde vurabildi.

Ertesi gün, MiG'ler iki IAF Ouragan savaşçısına ağır hasar verdiklerinde skoru bir şekilde eşitledi ve içlerinden birini çöle düşmeye zorladı. İngiliz ve Fransız savaş uçakları daha sonra Mısır hava üslerini sistematik bir şekilde bombalayarak, en az sekiz MiG ve düzinelerce diğer Mısır uçağını yok ederek diğerlerini dağılmaya zorladı. Kalan uçak hala bazı saldırı görevlerini uçurmayı başardı, ancak Mısırlılar hava üstünlüğünü kaybetti.

IAF'a karşı hava muharebesi sırasında Mısırlı MiG-15bis iki İsrail uçağını düşürmeyi başardı: 30 Ekim 1956'da bir Gloster Meteor F.8 ve 1 Kasım'da göbeğe iniş yapan bir Dassault Ouragan - bu son zafer attı. Mısırlı pilot Faruq el-Gazzavi. Üçüncü bir uçak, bir L-8 Piper Cub , yerde imha edildi.

Tayvan Boğazları krizi 
Kore Savaşı sona erdikten sonra Komünist Çin, dikkatini tekrar Tayvan adasındaki Milliyetçi Çin'e çevirdi. Çinli MiG- 15'ler, sayıca az olan Milliyetçi Hava Kuvvetleri'ne (CNAF) karşı Tayvan Boğazı üzerinde eylem halindeydi ve iki stratejik ada grubunun Komünist işgalini mümkün kıldı. ABD 1951'den beri Milliyetçilere destek veriyordu ve 1955'te F-86'ları teslim etmeye başladı. Üç yıl sonra Quemoy Krizinde Kılıçlar ve MiG'ler arasında çatışma çıktı. 1950'ler boyunca, Çin Halk Kurtuluş Ordusu Hava Kuvvetlerinin (PLAAF) MiG- 15'leri sık sık Çin Cumhuriyeti (ÇOK ) ve ABD uçaklarıyla çatışmaya girdi ; 1958'de bir ROC F-86 pilotu, bir AIM-9 Sidewinder ile havadan havaya ilk öldürmeyi başardı PLAAF MiG-15'e karşı havadan havaya füze .

Vietnam 
Vietnam, yalnızca eğitim için bir dizi MiG-15 ve MiG-15UTI çalıştırdı. MiG-15'in Vietnam Savaşı'nın ilk aşamalarında Amerikan uçaklarına karşı herhangi bir savaşta yer aldığından söz edilmiyor.

Diğer Olaylar
Uzaydaki ilk kişi olan Yuri Gagarin , Mart 1968'de bir MiG-15UTI ile eğitim uçuşu sırasında zayıf görüş ve yer kontrolüyle yanlış iletişim nedeniyle bir kazada öldü. [76]

MiG-17 
Daha gelişmiş MiG-17 Fresco , görünüş olarak çok benzerdi, ancak MiG-15'in birçok sınırlamasına hitap ediyordu. "Bileşik süpürme" konfigürasyonuna sahip yeni bir süpürme kanadı tanıttı: gövdeye yakın 45 ° açı ve kanatların dış kısmı için 42 ° açı. İlk prototip, Kore savaşının sona ermesinden önce 1953'te uçtu. Daha sonraki sürümler radar, art yakıcı motorlar ve füzeler tanıttı .

Varyantlar 

• I-310
• Prototip.
• MIG-15
• İlk üretim versiyonu.
• MIG-15P
• MiG-15 tek kişilik her hava önleme modeli bis .
• MIG-15SB
• Tek koltuklu avcı bombardıman uçağı versiyonu.
• MIG-15SP-5
• MiG-15UTI'nin iki koltuklu tüm hava şartlarına dayanıklı versiyonu.
• MIG-15T
• Hedef çekme versiyonu.
• MiG-15 bis
• Geliştirilmiş tek kişilik avcı versiyonu.
• MIG-15 bis Ar
• Tek koltuklu keşif versiyonu.
• MIG-15 bis S
• Tek kişilik eskort avcı versiyonu.
• MIG-15 bis T
• Tek koltuklu hedef çekme versiyonu.
• MIG-15UTI
• İki koltuklu çift kontrollü jet eğitmeni.
• J-2
• ( Jianjiji - avcı) SSCB üretimi MiG-15bis tek koltuklu avcı uçağının Çin tanımı. [80]
• JJ-2
• ( Jianjiji Jiaolianji - savaş eğitmeni) MiG-15UTI iki koltuklu jet eğitmenlerinin Çin üretimi. Shenyang FT-2 olarak ihraç edildi . [80]
• BA-5
• J-2 savaşçılarının insansız hedef dron dönüşümleri. [80]
• Lim-1
• Polonya'da lisans altında inşa edilen MiG-15 jet avcı uçakları.
• Lim-1A
• AFA-21 kameralı MiG-15'in Polonya yapımı keşif versiyonu.
• Lim-2
• MiG-15 bis , Lis-2 (lisanslı VK-1) motorları ile Polonya'da lisans altında üretilmiştir.
• Lim-2R
• MiG-15 Polonya yapımı keşif versiyonu bis gölgelik ön kısmında bir kamera için bir yer ile.
• SB Lim-1
• Polonyalı Lim-1, RD-45 jet motorlu MiG-15UTI jet eğitmenlerinin eşdeğerine dönüştürüldü.
• SB Lim-2
• Polonyalı Lim-2 veya SBLim-1, Lis-1 (VK-1) jet motorları ile jet eğitmenlerine dönüştürüldü.
• SBLim-2A
• Topçuları düzeltmek için Polonya yapımı iki koltuklu keşif versiyonu.
• S-102
• M05 (lisanslı RD-45) Motorlet / Walter motorları ile Çekoslovakya'da lisans altında üretilen MiG-15 jet avcı uçakları.
• S-103
• M06 (lisanslı VK-1) Motorlet / Walter motorları ile Çekoslovakya'da lisans altında üretilen MiG-15 bis jet avcı uçakları.
• CS-102
• MiG-15UTI jet eğitmenleri, Çekoslovakya'da lisans altında inşa edilmiştir.

Yabancı raporlama adları 

• Fagot(İbne)
• NATO raporlama adı tek koltuk MIG-15
• Migdet(Cüce)
• İki koltuklu MiG-15UTI için NATO raporlama adı

Operatörler 

• Mevcut operatörler 
• Kuzey Kore
• Kore Halk Ordusu Hava Kuvvetleri 
• Gine-Bissau
• Gine-Bissau Hava Kuvvetleri 

• Eski operatörler 
•  Afganistan
• Afgan Hava Kuvvetleri
•  Arnavutluk
• Arnavut Hava Kuvvetleri
•  Cezayir
• Cezayir Hava Kuvvetleri
•  Angora
• Angola Halk Hava ve Hava Savunma Kuvvetleri
•  Bulgaristan
• Bulgar Hava Kuvvetleri
•  Kamboçya
• Kraliyet Kamboçya Hava Kuvvetleri
•  Çin
• Halk Kurtuluş Ordusu Hava Kuvvetleri
• Halk Kurtuluş Ordusu Deniz Hava Kuvvetleri
•  Kongo Cumhuriyeti
• Kongo Hava Kuvvetleri
•  Küba
• Küba Devrimci Hava ve Hava Savunma Kuvvetleri
•  Çekoslovakya
• Çekoslovak Hava Kuvvetleri
•  Doğu Almanya
• Ulusal Halk Ordusu Hava Kuvvetleri
•  Mısır
• Mısır Hava Kuvvetleri
•  Finlandiya
• Finlandiya Hava Kuvvetleri
•  Gine
• Gine Hava Kuvvetleri
•  Macaristan
• Macar Hava Kuvvetleri
•  Endonezya
• Endonezya Hava Kuvvetleri
•  Irak
• Irak Hava Kuvvetleri
•  Khmer Cumhuriyeti
• Khmer Hava Kuvvetleri
•  Mali
• Mali Hava Kuvvetleri
•  Moğolistan
• Moğol Halk Ordusu Hava Kuvvetleri
•  Fas
• Fas Kraliyet Hava Kuvvetleri
•  Mozambik
• Mozambik Hava Kuvvetleri
•  Nijerya
• Nijeryalı Hava Kuvvetleri
•  Kuzey Vietnam
• Vietnam Halk Hava Kuvvetleri
•  Kuzey Yemen
• Kuzey Yemen Hava Kuvvetleri
•  Pakistan
• Pakistan Hava Kuvvetleri
•  Polonya
• Polonya Hava Kuvvetleri
• Polonya Donanması
•  Romanya
• Romanya Hava Kuvvetleri
•  Somali
• Somali Havacılık Kolordu
•  Güney Yemen
• Güney Yemen Hava Kuvvetleri
•  Sovyetler Birliği
• Sovyet Hava Kuvvetleri
• Sovyet Hava Savunma Kuvvetleri
•  Sri Lanka
• Sri Lanka Hava Kuvvetleri
•  Sudan
• Sudan Hava Kuvvetleri
•  Suriye
• Suriye Hava Kuvvetleri
•  Tanzanya
• Tanzanya Hava Kuvvetleri
•  Uganda
• Uganda Halk Savunma Hava Kuvvetleri
•  Amerika Birleşik Devletleri
• Birleşik Devletler Hava Kuvvetleri - 1980'lerde Amerika Birleşik Devletleri , Combat Core Sertifikasyon Uzmanları Şirketi aracılığıyla Çin'den Shenyang J-5'ler ile birlikte bir dizi Shenyang J-4 satın aldı ; bu uçaklar, ABD Hava Kuvvetleri 4477. "Red Hats" Test ve Değerlendirme Filosu tarafından işletilen Kirtland Hava Kuvvetleri Üssü'nde bir "mobil tehdit testi" programında kullanıldı . 2015 itibariyle MiG-15UTI'ler ve MiG-17'ler, öğrenci eğitimi için hem USAF hem de ABD Deniz Test Pilot Okullarında sivil bir yüklenici tarafından işletilmektedir.
•  Vietnam
• Vietnam Halk Hava Kuvvetleri
•  Yemen
• Yemen Hava Kuvvetleri
• Sivil operatörler 
•  Arjantin
• Polonya Hava Kuvvetleri tarafından işletilen Çekoslovak yapımı özel bir CS-102 . 1975'te SB Lim2M olarak yeniden inşa edildi. 1997'de Arjantin'e getirildi ve LV-X216 deneysel kaydı verildi. 

Genel Özellikleri

• Mürettebat: 1
• Uzunluk: 10.102 m (33 ft 2 olarak)
• Kanat açıklığı: 10.085 m (33 ft 1 inç)
• Yükseklik: 3,7 m (12 ft 2 inç)
• Kanat alanı: 20.6 m 2 (222 fit kare)
• Kanat Profili : kök: TsAGI S-10; ipucu: TsAGI SR-3 [102]
• Boş ağırlık: 3.681 kg (8.115 lb)
• Brüt ağırlık: 5.044 kg (11.120 lb)
• Maks. Kalkış ağırlığı: 2x600 l (160 US gal; 130 imp gal) düşürme tankları ile 6.106 kg (13.461 lb)
• Yakıt kapasitesi: 1.420 l (380 US gal; 310 imp gal) dahili
• Güç ünitesi: 1 × Klimov VK-1 santrifüj akışlı turbojet , 26,5 kN (5,950 lbf) itme

Performans

• Maksimum hız: deniz seviyesinde 1.076 km / s (669 mph, 581 kn)
• 1.107 km / s (688 mph; 598 kn) / 3.000 m'de (9.843 ft) M0.9
• Maksimum hız: Deniz seviyesinde Mach 0.87
• Seyir hızı: 850 km / s (530 mph, 460 kn) Mach 0.69
• Feribot menzili: 12.000 m'de (39.370 ft) 2.520 km (1.570 mi, 1.360 nmi), 2x600 l (160 US gal; 130 imp gal) düşürme tankları ile
• Servis tavanı: 15.500 m (50.900 ft)
• Tırmanma oranı: 51,2 m / s (10.080 ft / dak)
• Kanat yükleme: 296.4 kg / 2 (60.7 lb / fit kare)
• İtme / ağırlık : 0.54

Silah Sistemleri

• Top: Sol alt gövdede ** 2 × 23 mm Nudelman-Rikhter NR-23 otomatik top (tabanca başına 80 mermi, toplam 160 mermi)
• Sağ alt gövdede 1 × 37 mm Nudelman N-37 otomatik top (toplam 40 mermi)
• Hardpoints: 2 aşağıdakilerin kombinasyonlarını taşımak için hükümler ile:
• Bombalar: 100 kg (220 lb) bomba
• Diğer: düşürme tankları veya güdümsüz roketler

Ayrıca Bakınız

• Mikoyan-Gurevich MiG-17
• Raduga KS-1 Komet
• Arsenal VG 70
• Canadair Sabre
• Dassault Ouragan
• FMA IAe 33 Pulqui II
• Grumman F9F Panter
• Hawker P.1052
• Lavochkin La-15
• McDonnell F2H Banshee
• North America F-86 Sabre
• Saab 29 Tunnan
• Supermarine Attacker
• Yakovlev Yak-30 (1948)