by 
NATO çevrelerinde, ihracat versiyonları, Mi-25 ve Mi-35 "Hind D" ve "Hind E" olarak gösterilmiştir. Sovyet pilotları, Mi-24'ü "uçan tank" (летающий танк; letayushchiy tankı ) olarak adlandırdılar .
Geliştirilmesi
1960'ların Başında Sovyet Tasarımcı Mikhail Mil savaş alanı hareketliliğinin giderek artmasına yönelik eğilimin , hem ateş desteği hem de piyade nakliye görevlerini gerçekleştirmek için kullanılabilecek savaş araçlarının yaratılmasıyla sonuçlanacağı anlaşıldı. Bu konseptin ilk ifadesi, 1966'da Mil'in baş tasarımcı olduğu, 329 numaralı fabrikada deney dükkanında ortaya çıkan bir modeldi. V-24 olarak adlandırılan model, başka bir proje olan V-22 genel maksat helikopterine dayanıyordu., asla uçmadı. V-24, arka arkaya oturan sekiz birliği tutabilen merkezi bir piyade bölmesine ve yolcu kabininin arka kısmına yerleştirilmiş, altı adede kadar füze veya roket ve çift namlulu bir GSh tutabilen bir dizi küçük kanatlara sahipti. -23L top iniş kızağına sabitlendi.
Mil, tasarımı Sovyet silahlı kuvvetlerinin liderlerine önerdi. Bir dizi stratejistin desteğine sahipken, geleneksel silahların kaynakları daha iyi kullandığına inanan silahlı kuvvetlerin daha üst düzey birkaç üyesi ona karşı çıktı. Muhalefete rağmen Mil, savunma bakanının ilk yardımcısı Mareşal Andrey A. Grechko'yu konuyu incelemek üzere bir uzman paneli toplaması için ikna etmeyi başardı . Panelin fikirleri karıştırılırken, sonunda projenin destekçileri hakimiyet kurdu ve savaş alanı destek helikopteri için tasarım önerileri için bir talepte bulundu. Vietnam Savaşı sırasında ABD Ordusu tarafından savaş helikopteri ve saldırı helikopterlerinin geliştirilmesi ve kullanılmasıSovyetleri silahlı helikopter yer desteğinin avantajları konusunda ikna etti ve Mi-24'ün geliştirilmesine destek sağladı.1.700 beygir Izotov TV3-177A dayalı 7 tonluk tek motorlu bir tasarıma ve 10,5 tonluk çift motorlu tasarım, hem Mil mühendisleri iki temel tasarımları hazırlanan turboşaft . Daha sonra, pilot ve silah istasyonu operatör pozisyonlarının ince ayarlarının yapılmasına olanak sağlamak için beş kokpit maketi ile birlikte üç tam maket üretildi.
Kamov tasarım bürosu , düşük maliyetli bir seçenek olarak Ka-25 ASW helikopterinin bir ordu versiyonunu önerdi . Bu kabul edildi, ancak daha sonra yeni Mil çift motor tasarımı lehine düştü. Ordunun ısrarı üzerine, 23 mm topun bir çene taretine monte edilmiş hızlı ateş eden ağır makineli tüfekle değiştirilmesi ve 9K114 Shturm (AT-6 Spiral) anti- tank füzesi kullanılması istendi.
Çift motorlu tasarımın geliştirilmesine devam etmek için 6 Mayıs 1968'de bir yönerge yayınlandı. Mil altında çalışmalar 1970'teki ölümüne kadar devam etti. Ayrıntılı tasarım çalışmaları Ağustos 1968'de Yellow 24 kod adıyla başladı. Tasarımın tam ölçekli bir modeli Şubat 1969'da gözden geçirildi ve onaylandı. Prototip ile uçuş testleri 15 Eylül'de başladı. 1969'da bağlı bir hover ile ve dört gün sonra ilk serbest uçuş gerçekleştirildi. İkinci bir prototip yapıldı, ardından on helikopterden oluşan bir test partisi yapıldı.
Tasarımın kabul testleri, Haziran 1970'te başladı ve 18 ay sürdü. Tasarımda yapılan değişiklikler yapısal mukavemet, yorulma sorunları ve titreşim seviyelerine yönelikti. Ayrıca, uçağın 200 km / s'yi (124 mil / sa) aşan hızlarda Hollanda yuvarlanma eğilimini ele almak için kanatlara 12 derecelik bir anhedral takıldı ve Falanga füze direkleri, uçaktan kanat uçlarına taşındı. Kuyruk rotoru, kuyruğun sağından sol tarafına hareket ettirildi ve dönüş yönü tersine çevrildi. Kuyruk rotoru şimdi yan tarafta, uçağın ön tarafına doğru rotorun aşağı akışına doğru döndürüldü ve bu da kuyruk rotorunun verimliliğini artırdı. Mi-24A üretim versiyonuna kadar bir dizi başka tasarım değişikliği yapıldı (izdeliye 245 ) 1970 yılında üretime girdi, ilk işletme kabiliyetini 1971'de elde etti ve 1972'de resmi olarak devlet cephaneliğine kabul edildi.
Özellikler
Genel özellikleri
- Mürettebat: 2-3 pilot, silah sistemi görevlisi ve teknisyen (isteğe bağlı)
- Kapasite: Harici askı üzerinde 8 asker / 4 sedye / 2.400 kg (5.291 lb) kargo
- Uzunluk: 17,5 m (57 ft 5 inç) yalnızca gövde
- 19,79 m (65 ft) rotorlar dahil
- Kanat açıklığı: 6,5 m (21 ft 4 inç) saplama kanatları
- Yükseklik: 6,5 m (21 ft 4 inç)
- Boş ağırlık: 8.500 kg (18.739 lb)
- Maks. Kalkış ağırlığı: 12.000 kg (26.455 lb)
- Santral: 2 × Isotov TV3-117 turboşaft motorlar, her biri 1.600 kW (2.200 shp)
- Ana rotor çapı: 17,3 m (56 ft 9 inç)
- Ana rotor alanı: 235.1 m 2 (2.531 fit kare) NACA 23012
- Maksimum hız: 335 km / s (208 mph, 181 kn)
- Aralık: 450 km (280 mi, 240 nmi)
- Servis tavanı: 4.900 m (16.100 ft)
Silahlanma
Dahili silahlar
- Çoğu varyantta esnek 12,7 mm Yakushev-Borzov Yak-B Gatling tabancası . Maksimum 1.470 mermi mermi.
- Mi- 24P'de çift namlulu GSh-30K otomatik top . 750 mermi cephane.
- Mi-24VP ve Mi-24VM'de esnek çift namlulu GSh-23L otomatik top. 450 mermi cephane.
- Mi-24 SuperHind Mk.II / III / IV / V üzerinde esnek GIAT çift beslemeli 20 mm (M693) otomatik top. 320 mermi cephane.
- PKB yolcu bölmesi camına monte makineli tüfekler
- Toplam yük kapasitesi 1.500 kg harici depodur.
- İç sert noktalar en az 500 kg taşıyabilir
- Dış sert noktalar 250 kg'a kadar taşıyabilir
- Kanat uçlu direkler yalnızca 9M17 Phalanga'yı (Mi-24A-D'de) veya 9K114 Shturm kompleksini (Mi-24V-F'de) taşıyabilir .
Bomba yükleme
- Ağırlık aralığındaki bombalar (muhtemelen ZAB, FAB, RBK, ODAB vb.), 500 kg'a kadar.
- MBD çoklu ejektör rafları (muhtemelen 4 × FAB-100 ile MBD-4)
- KGMU2V altmermi / maden dağıtıcı bölmeleri
- GUV-8700 silah aparatı (12,7 mm Yak-B + 2 × 7,62 mm GShG-7,62 mm kombinasyonu veya bir 30 mm AGS-17 ile )
- UB-32 S-5 roketatarlar
- S-24 240 mm roket
- 9M17 Fleyta (her kanat ucu pilonunda bir çift)
- GSh-23L'yi taşıyan UPK-23-250 silah podu
- B-8V20 bir hafif uzun tüplü helikopter versiyonu S-8 roket fırlatıcı
- 9K114 Dış ve kanat ucu direklerinde çiftler halinde Shturm
Ayrıca Bakınız:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder